پروژه‌های شهرداری نشان‌دهنده اوج بی‌درایتی

«اوج بی‌تدبیری و بی‌درایتی» تعبیری است که رحمت‌الله حافظی، رئیس کمیسیون سلامت و خدمات شهری شورای شهر برای توصیف برخی پروژه‌های شهرداری مانند تونل امیرکبیر استفاده می‌کند. بی‌برنامگی شهرداری و نبود اولویت‌بندی برای اجرای پروژه‌های شهری سال‌ها است منتقدان بسیاری دارد اما هرگز شورای شهر نتوانسته این مشکل را حل کند. حالا حافظی می‌گوید برخی کارها در شهرداری « بر اساس عزم و اراده شخصی» افراد انجام می‌شود و نظر مردم در تصمیم‌گیری‌ها جایی ندارد.

خبرگزاری میراث فرهنگی – گروه شهری – «طرح جامع و تفصیلی، برنامه 5 ساله شهرداری، چشم‌انداز 20 ساله شهر تهران، برنامه بودجه سالانه و مصوبه‌های شورای شهر» هیچ‌کدام نتوانسته مدیران ارشد شهرداری را مجاب کند به عمل‌کردن به این برنامه‌ها کند. تذکرهای پی در پی اعضای شورا به بی‌توجهی به این طرح‌ها هم در نهایت به پاسخ‌های بی‌نتیجه شهرداری منتهی می‌شود.

رحمت‌الله حافظی که این روزها یکی از منتقدان جدی فعالیت‌های شهرداری است در گفتگو با CHN از انجام پروژه‌ها بر اساس «عزم و اراده شخصی» افراد انتقاد می‌کند. او مثال می‌آورد و می‌گوید مدیران شهرداری یک روز تصمیم گرفتند «پیاده راه امام حسین درست کنند و زندگی مردم را با اختلالی که در رفت و آمد ایجاد کردند به هم ریختند».

جدیدترین نوع این پرو‌ژه‌ها «تونل امیرکبیر» است که به گفته حافظی این روزها تعطیل شده است چرا که «ترافیک بزرگراه امام علی را به سمت بازار هدایت می‌کند» که این کار ترافیک بازار را چند برابر می‌کند. او از مدیران شهرداری می‌خواهد بابت اینکه «صدها میلیارد تومان از پول مردم صرف ساخت چنین پروژه‌ای شده، از شهروندان معذرت خواهی کنند».

او با انتقاد از اینکه بعد از ساخت تونل متوجه ‌شده‌اند کار اشتباهی کرده‌اند آن را نشان‌دهنده نبود «عقل و درایت» در تصمیم‌گیری‌های شهرداری می‌داند. به اعتقاد او پول مردم را هزینه کاری کرده‌اند که کارایی ندارد چرا که «این عقل و درایت نبوده که بفهمند ترافیک را نباید به سمت بازار هدایت کرد بلکه باید تونل ترافیک را از بازار خارج کند» و الان مانده‌اند که با این تونل چه کنند که «نشان‌دهنده اوج بی‌تدبیری» است.

او مثال دیگری می‌زند و می‌گوید شهرداری اخیرا اعلام کرده که می‌خواهد ترمینال جنوب را منتقل کند و پردیس جنوب ایجاد کنند. اما سوال اینجاست که آیا این کار مصوبه دارد؟ شاید کار خوبی باشد اما اینکه شهرداری بگوید «ما می‌خواهیم» که نمی‌شود باید قبل از آن طرح موضوع شود و در شورا ابعاد مختلف‌اش بررسی و تامین منابع و تصویب شود و بعد آن را اعلام عمومی کرد.

رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای شهر راهکار حل چنین مشکلاتی را «نظرسنجی از مردم» می‌داند البته نه الزاما به معنای رای‌گیری بلکه استفاده از نظر و همفکری با مردم تا به عنوان بهره‌بردار اصلی از پروژه‌ها نظر مردم اعمال شود.

به اعتقاد حافظی برای ساخت پروژه‌ها باید گروه‌های متخصص بر روی آن مطالعه کنند اما در نهایت از مردم آن منطقه که چنین پروژه‌ای می‌خواهد آنجا اجرا شود نظرسنجی کنند تا مشخص شود نظر آنها چیست. به گفته او «صاحبان شهر مردم‌اند و آنها باید نظر بدهند که چه چیزی می‌خواهند». وظیفه مدیران شهر ارائه خدمات به مردم است نه اینکه «پشت درهای بسته تصمیم بگیرند و آن نظر را اعمال کنند چون دوست‌ دارند» که این کار انجام شود.

او همچنین مشکل را «دوری مدیران از مردم» می‌داند و می‌گوید هرکاری که انجام می‌شود اول باید مطالعه داشته باشد و بعد با مردم در آن‌باره مشورت شود. «این کار جدیدی نیست و در کشورهای دیگر انجام می‌شود» حرف‌هایی که مردم می‌زنند نتایج جالبی از آن خارج می‌شود.

حافظی معتقد است مدیران اجرایی باید مقدمات این کار را فراهم کنند اما شورا هم می‌تواند «این کار را الزامی کند که پروژه‌هایی در یک سطح خاص باید به نظرسنجی مردم گذاشته شود».