یکی از بزرگ‌ترین مخاطرات خشکی دریاچه ارومیه ایجاد ریزگرد و بادهای نمکی در منطقه خواهد بود که عامل ایجاد بیماری‌های خطرناک و صعب العلاج خواهد شد، از سوی دیگر استخراج رو به افزایش نمک‌ها از این دریاچه نگرانی افزایش این ریزگرد‌ها را برای برخی فعالان محیط زیست به وجود آورده است، این درحالی است که مسولان سازمان حفاظت محیط زیست تاثیر این تخریب‌ها را در افزایش ریزگرد‌ها موثر نمی‌دانند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، نمک‌های دریاچه ارومیه که دومین دریاچه آب شور دنیا است، پیش از شروع فرآیند خشک شدن دریاچه، به صورت کنترل شده مورد استخراج و بهره برداری قرار داشت. پس از بحران‌های ایجاد شده برای دریاچه ارومیه این بهره برداری‌ها همچنان ادامه دارد و حتی روز به روز بیشتر می‌شود به طوری که سبب ایجاد نگرانی برخی از فعالین زیست محیطی شده است.

«عباس محمدی» فعال محیط زیست و مدیر انجمن دیده‌بان کوهستان با بیان نگرانی از تاثیرات این بهره برداری‌ها بر روی اکوسیستم این دریاچه، به خبرنگار ایلنا گفت: «یکی از نگرانی‌ها به وجود آمده از خشک شدن دریاچه ارومیه ایجاد ریزگرد و باد‌های نمکی در منطقه است که سبب ایجاد بیماری‌های خطرناک برای ساکنین منطقه و محیط زیست خواهد شد.

در استخراج‌های بی‌رویه، حرکت بولدوزر‌ها بافت سنگ‌های نمک را تخریب می‌کند و این سنگ‌ها را به حالت پودری در می‌آورد، که سبب تشدید ریزدگردهای نمکی خواهد شد.»

وی ادامه داد: «از آنجا که متولی دریاچه ارومیه سازمان حفاظت محیط زیست است، این سازمان باید بتواند از این بهره برداری بی‌رویه جلوگیری کند در حالی که متاسفانه این نهاد جایگاه مدیریتی قوی ندارد و بودجه‌اش نیز بسیار محدود است؛ بنابر این در بسیاری از موارد نمی‌تواند از برخی اقدامات مخاطره آمیز زیست محیطی وزارت راه و شهرسازی و یا وزارت صنعت و معدن جلوگیری کند.