اخیرا یک سند ۸۲ صفحه‌ای توسط بخش تحقیقاتی مجلس منتشر شده است. این گزارش می‌گوید، نه‌تنها جوانان روابط جنسی دارند، بلکه دانش‌آموزان دوره راهنمایی هم چنین روابطی دارند و ۸۰ درصد زنان مجرد ایران دوست‌پسر دارند. روابط نامشروع فقط بین پسران و دختران نیست؛ ۱۷ درصد از ۱۴۲ هزار دانش‌آموزی که از آن‌ها تحقیق به عمل آورده است، هم‌جنس‌گرا بوده‌اند.

در تهران که صحنه روابط جنسی زیرزمینی آن مشهور است، عفت و پاکدامنی دیگر مسئله فراگیری محسوب نمی‌شود. مقیاس و سرعت تغییرات، دولت را به چالش کشیده و موجب نارضایتی روحانیونی شده که در نمازجمعه مردم را موعظه می‌کنند.

این گزارش همچنین یک قرار ناگفته ایران را نیز آشکار می‌کند: مردم می‌توانند هرکاری پشت درهای بسته انجام بدهند. محققان مجلس در این مورد اجازه یافته‌اند راز مگو را بر زبان بیاورند.

پیشنهاد آنها برای متوقف کردن رابطه جنسی ممنوع به شکل قابل توجهی آزادی‌خواهانه است. به جای این‌که تلاش شود آتش جوانان فرونشانده شود، باید اجازه داده شود روابطه خود را به شکل صیغه، که در اسلام معادل با ازدواج موقت است، تعریف کنند. صیغه به عنوان یک قرار که می‌تواند از چند ساعت تا چند ده سال دوام داشته باشد، اغلب به عنوان پوششی برای فاحشگی و بی‌قاعدگی برداشت می‌شود. این ظن وجود دارد که روحانیون در زمانی‌که در شهرهای مذهبی نظیر قم زندگی می‌کرده‌اند مدتهای طولانی است که از این امکان بهره برده‌اند.

در مورد ایرانی هایی که محافظه‌کاری کمتری دارند و به شوخی عنوان می‌کنند که مسلمان واقعی نیستند، این گزارش واقعی است و نشان از شکاف با موضوعاتی دارد که معمولا ذهن رهبران کشور را اشغال کرده است. زهرا، ۳۲ ساله، کارشناس شیمی، که در شمال تهران با دوست‌پسرش زندگی می‌کند و می‌گوید به دنبال هیچ مجوزی برای روابطه جنسی نمی‌گردد، می‌گوید: "این چیزی است که جسم تمام انسان‌ها به آن نیاز دارد. من یک بار زندگی می‌کنم و با این‌که کشورم را دوست دارم، نمی‌توانم صبر کنم تا رهبرانش رشد کنند."