به گزارش مسیرآنلاین مواد اولیه و طرز تهیه و پخت "نان" به عنوان یکی از مهمترین مواد غذایی، تفاوتهایی زیادی در مناطق مختلف دنیا دارد. در ایران، جدا از تهیه نان های فانتزی که طرز تهیه آنها از خارج آمده، انواع سنتی نان پخت می شود؛ از جمله نان لواش، سنگک، بربری، تافتون که هر کدام طرز تهیه ویژه خود را دارند.

در کشورهای خارجی معمولاً از نان هایی که بافت صافی داشته و به صورت برش های نازک بسته بندی شده اند استفاده می کنند. این نان ها به نان تست«toast» معروفند. در تهیه انواع ساندویچ معمولاً از گروه دیگری از نان ها تحت نام باگت«baguette» استفاده می شود. این نان ها ضخیم هستند و داخل شان فضای آزادی وجود دارد که مواد داخل ساندویچ را در این قسمت جا می دهند. نانواها اغلب از کنجد، هم برای تزئین و هم برای طعم دادن به انواع نان استفاده می کنند.

اما آنچه موجب کاهش شدید ارزش غذایی نان می شد، «سبوس» یا همان استفاده از پوسته دانه غلاتی همچون گندم یا جو می باشد:

- نان سفید، نانی است که از آرد سفید تهیه شده؛ یعنی آردی که در تهیه آن فقط دانه غلات استفاده می شود.

- نان قهوه ای، نانی است که در تهیه آرد آن، دانه و 10 درصد پوسته دانه (سبوس) به کار رفته است.

- نان کامل، نانی است که در تهیه آرد آن، دانه کامل گندم (دانه به همراه سبوس) به کار رفته است.

همانطور که مشاهده می شود نانی با ارزش غذایی کامل نانیست که آرد آن از دانه و درصدی از "پوسته دانه" تشکیل شده باشد؛ متاسفانه چند سالی ست که در داخل کشور با یک روند تدریجی - بنظر هدایت شده - شاهد حذف شدن کامل سبوس از آرد نان هستیم

این مورد بعد از نان تافتون و نان بربری به نان سنگک رسیده و علاوه بر ماشینی کردن این نان مهم در فرهنگ ایرانیان، درصد سبوس بکاررفته در آن نیز بشدت در حال کاهش است.

به گزارش مسیرآنلاین میزان تامین مواد غذایی به ویژه پروتئین با حذف سبوس از نان به شدت کاهش یافته و اغلب اوقات افراد بعد از تغذیه کامل و مطابق با عرف بدنی خود، هنوز احساس گرسنگی کرده و به اصطلاح "سیر" نمی شوند؛ در حالیکه تجربیاتی همچون استفاده از سبوس سرشار در بیسکویت هایی همچون ساقه طلایی، احساس سیری را کاملا به انسان متبادر می کند.

طبق سیاستهای اقتصاد مقاومتی ابلاغی از سوی رهبر انقلاب، «امنیت غذایی» جزو اولویتهای اصلی این سیاستهاست که روندهای تخریبی مشکوک در ضعیف کردن مواد غذایی مردم بویژه بدون سبوس کردن نانهای مختلف در تناقض آشکار با سیاستهای مربوطه است