به گُزارش روزنامه آلمانی "دی ولت"، جمهوری اسلامی طی 50 روز جنگ در غزه بیش از 10میلیون دُلار به حماس کُمک نقدی کرده است. رقم هنگُفت مزبور افزون بر تجهیزات و جنگ افزارهایی است که "نظام" به گونه مُستقیم به غزه ارسال داشته و آقای ولایتی به آن اشاره کرده است. به این لیست، صورت حساب "جهاد اسلامی" را نیز باید افزود که هنوز رقم دقیق آن به بیرون درز پیدا نکرده است.

وزیر خارجه اندرونی آقای خامنه ای که برای اثبات نقش جمهوری اسلامی در برافروختن و شُعله ور نگه داشتن جنگ غزه، رهبران دو گروه شبه نظامی حماس و جهاد اسلامی را به شهادت طلبیده، به طرفهای خارجی هُشدار داده: "مساله مُهم این است که کُمکها به اینجا ختم نمی شود، بلکه این کُمکها تا پیروزی نهایی فلسطین ادامه خواهد داشت."

در تلاشی دیگر با همین هدف، آیت الله علی خامنه ای جنگ ویرانگر غزه را "مُعجزه" خوانده و جایگاه حاملان آن را برای طرفهای خارجی اینگونه معنی کرده است: "طرفداران نظم جمهوری اسلامی در منطقه، عُمق راهبُردی ما هستند."

وی که چنین می نماید از ادعاهای خود به هیجان آمده باشد، رجز می خواند که "اقتدار نظامی و سیاسی غرب مُتزلزل شده" و خوش و خُرم همچنان پیش می رود که "در آمریکای لاتین و قسمتهای مُهمی از آسیا نیز عُمق راهبُردی داریم که باید از آنها به دُرُستی استفاده شود". چند گزافه جلوتر، آقای خامنه ای حتی از یک "نظم جدید جهانی" خبر می دهد و به سبک دوران خوش "مُدیریت جهانی" آقای احمدی نژاد اضافه می کند: "ما باید در آن نقش آفرینی کنیم."

اگرچه سوواستفاده رژیم ولایت فقیه از بُحران اسراییل - فلسطین برای حل وفصل بُحران روابط خارجی خود موضوع تازه ای نیست، اما بی گمان شفافیت رهبران و پایوران آن در اشاره به براه انداختن جنگ نیابتی، تحریک موکلان خویش و تامین مالی و تسلیحاتی آنها را می توان نُکته تازه ای در این سیاست به حساب آورد.