هانی عالی پیام (پسر استاد عالی پیام) علت این حادثه را در صفحه شخصی خود اینگونه اعلام کرد:

با سلام خدمت همه ی دوستان عزیز

متاسفانه پدر از ساعت 22 دیشب دچار سکته قلبی شده است و با حضور اورژانس تهران راهی بیمارستان شد. تیم پزشکی با توجه به علائم شدید سرگیجه و افتادگی چشم راست احتمال بروز سکته‌ی مغزی را می دادند که خوشبختانه خطر رفع شد. طبق گفته ی پزشک معالج، ایشان قبلا نیز یک سکته ی خفیف را رد کرده و متوجه نشدند.
اتفاقاتی که در این دو روز گذشته افتاده است قطعا در این حادثه بی تاثیر نبوده است.

پدر بیست و چهار سال پیش در ساخت فیلم «بایسیکل ران» با بنیاد شهید (موسسه سینمایی) شریک بودند و بنیاد طی بیست سال حق و حقوق ایشان را نداده است. بعد از بیست سال پیگیری پرونده، رای دادگاه به نفع پدرم صادر شد.

بنیاد بلافاصله بعد از مطلع شدن، تمام پول خود را از حساب بانکی خارج کرد و تنها راه پیش روی پدرم توقیف اموال بنیاد بود. ایشان یازدهم شهریور ماه بعد از گرفتن حکم توقیف اموال به سراغ سروان برزگری مامور اجرای احکام کلانتری 107 رفتند. وقتی برای اجرای حکم به دفتر بنیاد رفتیم سروان برزگری پنج دقیقه به بنیاد فرصت داد تا اموال را تحویل دهند. بعد از تماس‌های مکرر، رای سروان برزگری برگشت و گفتند که نمی‌توانند حکم را اجرا کنند و دادورز و نماینده دادستان باید حضور داشته باشند.

پدر بعد از شنیدن این حرف برای آوردن دادورز رفت که بلافاصله سروان برزگری به من گفت: «پدرت بیست سال دویده تا حکم گرفته است و حالا بیست سال باید دنبال من بدود تا حکم را اجرا کند.» سروان برزگری بلافاصله محل را ترک کردند و پدر پس از بازگشت برای گرفتن گزارش و حکم دادگاه به کلانتری رفتند و تا ساعت 3 هم منتظر شدند ولی آقای برزگری در کلانتری حضور نداشتند.

فردای آن روز12 شهریور پدر برای گرفتن حکم به کلانتری مراجعه کردند که سروان برزگری از ساعت 11 تا 3 با توهین به پدر، او را معطل کرد و سر می دواند. شکایت پدر به 197 و رئیس کلانتری هم افاقه نکرد.
در تمامی ساعاتی که پدر در کلانتری حضور داشت شاهد صحنه‌هایی بود که لحظه به لحظه برای ایشان زجرآور بود.
از جمله کارگری که از ماموران شهرداری که اورا با چاقو مورد ضرب و شتم قرار داده شاکی بود و جالب اینجا بود که مامور شهرداری در حال خنده با ماموران کلانتری بود و جای شاکی و متشاکی عوض شده بود و کارگر چاره ای جز رضایت نداشت.