سایت ها و روزنامه های انگلیسی زبان از جمله دیلی میل و «کریستین ساینس مانیتور» گزارش ها و عکس هایی را در مورد این پروژه ناسا منتشر کرده اند.

​به نوشته مجله «کريستين ساينس مانيتور»، محيط سياره زهره - که به نام‌های «ناهید» و «ونوس» نيز شناخته می‌شود - برای زندگی بشر مساعد نيست اما پژوهشگران باور دارند که بنا به چند دليل اين سياره می‌بايست در فهرست چند گزينه پيش روی بشر برای ادامه زندگی گنجانده شود.

به گزارش «کريستين ساينس مانيتور»، کريستوفر جونز، از بخش تحليل سامانه‌ و مدريت طرح ناسا، در خلاصه‌ای از طرح فوق توضيح داد که «جَو سياره زهره مقصد جالبی برای تحقيق‌های علمی بيشتر و اکتشاف‌های ‌آينده بشر است.»

محيط زيست زهره در ارتفاع ۵۰ کيلومتری از سطح اين سياره به نسبت بی‌خطر است، و از جهت فشار، چگالی، گرانش و ميزان پرتوهای موجود در فضا شبيه سطح زمين است.

دمای سطح زهره بيش از ۴۲۵ درجه سانتيگراد برآورد شده است. به همين دليل طرح «شهر در ابر» برای اسکان اين سياره مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است.
ايده‌ زندگی در فضايی واقع در جو يک سياره، يا همان «شهر در ابر»، نخستين بار در يکی از قسمت‌های مجموعه فيلم‌های علمی-تخيلی «جنگ ستارگان» مطرح شد. در فيلم «امپراتوری ضربه می‌زند»، محصول سال ۱۹۸۰، شهری در ابر، معلق در هوا و بر فراز سياره‌ای به نام «بسپين»، وجود داشت.

اينک ۳۶ سال بعد از نمايش فيلم ياد شده چند دانشمند سازمان ناسا اعلام کرده‌اند که در نظر دارند افرادی را برای بررسی جَو سياره ناهيد و پرواز در ابر‌های پراکنده در جَو اين سياره به آنجا اعزام کنند.

در دنيای واقعی نيز، بسياری از دانشمندان سياره‌شناس طرح اسکان سياره‌ها را گامی محتوم پيش روی انسان می‌دانند، به گفته آنها بشر می‌بايست در نهايت نه فقط برای اکتشاف - که برای زندگی - به سياره‌های ديگر سفر کند.

در همين راستا، کاوش مريخ، کشف سياره‌های مشابه زمين در ديگر منظومه‌ها و طراحی و توليد سفينه‌های فوق سريع از ديگر بخش‌های طرح مکان‌يابی در فضا برای اسکان بشر در آينده است.

اسکان در آسمان سياره زهره نيز طرح جديدی است که به مجموعه طرح‌های فوق افزوده ‌شده است.