لوله‌های گاز مسجد کبود را سوراخ کردند

سوال اینجاست که بیش از پنج قرن چگونه گرمای مسجد در سرمای سوزان تبریز تامین می‌شد که نیاز به گاز کشی نداشت و اکنون اجرای این پروژه بدون در نظر گرفتن مطالعات میراث فرهنگی چه ضرورتی دارد؟

خبرگزاری میراث فرهنگی – گروه میراث فرهنگی- لوله‌های گاز به پیکر تاریخی مسجد کبود تبریز آسیب رساند. این در حالی است که مسجد کبود، از مساجد به‌نام ایران است که قدمت آن به قرن نهم هجری می‌رسد. مسجدی که به «فیروزه جهان اسلام» شهرت دارد. مسجد کبود در دی ماه 1310 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است.

به گزارش CHN، مشاهدات حاکی از آن است که لوله‌های گاز از پنجره‌های کنگره‌ای مسجد کبود رد شده و بخش‌هایی از آن را تخریب کرده است؛ اما این تنها مورد نیست؛ در بخش‌های مختلف بنا گازکشی بدنه، بنای تاریخی را مورد هدف قرار داده و آن را زخم زده است.

این اتفاق در حالی می‌افتد که چندی پیش؛ مدیرکل میراث فرهنگی آذربایجان تاکید کرده بود که برای حفظ اصالت مذهبی و معنوی این مسجد مهم تاریخی، باید از نصب تاسیسات مخرب جانبی از قبیل سیم‌کشی‌های گسترده برق، تجهیزات صوتی و لوله‌کشی جلوگیری کنیم.

فرزین حق‌پرست، مدیرکل میراث فرهنگی آذربایجان در گفت و گو با CHN‌ عنوان کرد که از اجرای این پروژه بی‌خبر بوده است و بعد از آگاهی نسبت به این اتفاق مانع از ادامه کار شده و شکایت‌نامه‌ای نیز تنظیم کرده است با این وجود هنوز دادستانی پاسخ مشخصی در مورد این شکایت نداده است.

به گفته او، ما بارها و بارها هشدار داده بودیم که نباید این قبیل تاسیسات در این مسجد اجرا شود با این وجود در این زمینه از سوی مسببان اصرار بود. برای همین ما گفتیم که باید در این زمینه مطالعه شود، سپس اقدام کنیم اما متاسفانه خبردار شدیم که آن‌ها منتظر نمانند و اکنون مسجد دچار آسیب جدی شده‌است.

او در پاسخ به این سوال که ضرورت این اقدام چه بوده است؟ پاسخ مشخصی نداد. در حالی که بیش از 5 قرن است، مسجد کبود بدون داشتن گازکشی گرمای نمازگزاران را تامین می‌کرده است.

گفته می‌شود؛ این مسجد براساس کتیبه سردر آن در سال 845 هجری شمسی و در زمان سلطان جهانشاه مقتدرترین حکمران سلسله قراقویونلو و به دستور دختر او صالحه خانم بنا شده‌است. زلزله سال 1158 شمسی (1780 میلادی) آسیب فراوان به مسجد زد و در اثر آن گنبدهای مسجد فرو ریخت. تعمیرات و دوباره‌سازی مسجد به منظور حفاظت و بازسازی بخش‌های باقی‌مانده شامل طاق‌ها و پایه‌ها از سال 1318 آغاز شد و در 1355 کارهای ساختمانی آن به اتمام رسید بازسازی گنبد اصلی توسط مرحوم استاد رضا معماران انجام شد.