عزت‌الله مهرآوران در خصوص کمتر دیده شدن بازیگران هم سن و سالش عنوان کرد: پیشکسوتانی که روزگاری در تاریخ سینما و تلویزیون بوده‌اند، امروز خانه‌نشین شده و کمتر به کارها دعوت می‌شوند؛ شاید دلیل این امر موضوع فیلم نامه ها باشد، اینکه در فیلم نامه ها نقشی که مناسب پیشکسوتان و سالمندان باشد کمتر به چشم می خورد. به طور معمول نویسندگان باید قدرت به کارگیری نقش در هر سن و قشری را داشته باشند.

وی با اشاره به تسهیلات دوران بازنشستگی خود اظهار داشت: من در سن 66 سالگی خانه ندارم، امکانات برای هنرمندانی که در صحنه‌های تئاتر عرق ریخته‌اند بسیار کم است و انتظار این است که با حمایت‌های دولت کمی از بار زندگی‌برداشته شود، هنرمندانی که حضورشان بین مردم پیداست دقیقاً به مثابه‌ی چراغی هستند که اگر به آن ها رسیدگی نشود خاموش می‌شوند.

وی ادامه داد: هنر شغلی نیست که من به دلخواه خود آن را انتخاب کرده باشم. هنرمند قبل از اینکه به پول فکر کند باید وقتی کاری انجام می دهد به آرامش دست یابد مسائل مالی می‌تواند باعث دلگرمی هنرمند شود.

مهرآوران درباره‌ی دغدغه‌ی این روزهای پیشکسوتان عرصه هنر گفت: وقتی که کار نمی‌کنیم و در عرصه هنر کمتر حاضر می‌شویم باز هم هنرمندیم؛ هر چند که دیده نمی‌شویم ولی در دل مردم حضور داریم. به جرأت می‌توان گفت بازنشستگی دغدغه‌ی تمام بازیگران است، دغدغه‌ای که تمام بازیگران با آن مواجه‌اند؛ انتظار این است که برای هنرمندی که به کهولت رسیده و سی سال کار کرده برنامه‌هایی برای راحتی زندگی‌اش در نظر گرفته شود.

وی درباره‌ی مخارج زندگی خود در دوران حرفه‌ای بازیگری خود بیان کرد:‌ یک بازیگر در طول یک سال مگر چند بازی انجام می‌دهد که تقسیم بر 12 کند تا مخارج یکسال خود را کسب کند. هیچ گاه نمی‌شود بر پول بازی‌های خود تکیه کرد خود من یکسال بازی نکرده‌ام. یکسال قبل هم که بازی کردم پولم را ندادند و هیچ قاطعیتی وجود ندارد.