به گزارش خبرگزارى هرانا، ارگان خبرى مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، شرایط نگهدارى زندانیان در زندان زابل، حتى با معیارهاى یک زندان معمولى در ایران نیز فاصله بسیارى دارد.
به گفته یک زندانى که به تازگى از این زندان آزاد شده، وضعیت بهداشتى، درمانى و رسیدگى هاى پزشکى تقریبا صفر است، بهدارى زندان هیچ دارویى ندارد و مسئولین زندان از تحویل گرفتن داروها از خانواده با نسخه پزشک نیز امتناع مى کنند.

این منبع درباره وضعیت تغذیه زندان به گزارشگر هرانا گفت: «روى غذاى زندان اصلا نمى شود حساب کرد و یک بار به بهانه اینکه آمار زیاد شده است، بعد از تقسیم صبحانه به هر سه نفر در اتاق ما یک تخم‌‌مرغ آب پز رسید.»

در عوض فساد بیداد مى کند و بسیارى از حقوق زندانى با پول و رشوه به پرسنل زندان قابل خریدارى است حتى ملاقات حضورى، مسئولین زندان حتى براى هزینه هاى جارى زندان نظیر تعمیر اتاق ها و شیر آب و دوش حمام از زندانیان پول طلب مى کنند، حتى بسیارى از وسایل قیمتى زندانى که در بدو ورود از زندانیان مى گیرند، هیچ وقت به زندانى یا خانواده اش تحویل داده نمى شود.

مواد مخدر در زندان زابل توسط خود پرسنل زندان و یا تسهیل آن با دریافت رشوه، انجام مى شود و مصرف مواد مخدر بین زندانیان امرى کاملا طبیعى به نظر مى رسد.

کوچک ترین اعتراض به این وضعیت نیز با واکنش شدید مواجه مى شود، شکنجه به عنوان تنبیه و ضرب و شتم زندانى مسئله اى کاملا رایج است و گاه زندانى را پس از ضرب و شتم به ستون مخصوصى مى بندند و بعد از خوب شدن زخم ها به داخل بند بر مى گردانند.

این منبع مطلع در این باره گفت: «مثلا چند روز پیش یک زندانى به نام مهدى سورى را به دلیل مشاجره لفظى با پرسنل زندان کتک زدند و به مدت سه روز به ستون بستند و بعد از التماس هاى زیاد به داخل برگرداندند.»

به گفته این منبع، برخى از زندانیان در زندان زابل حتى با گذشت چند سال هنوز در بازداشت به سر مى برند و حکم آنها به دلایل نامشخص صادر نشده است.