​.​به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، «آتنا دائمی» فعال حقوق کودکان کار ۲۷ ساله دارای مدرک دیپلم، شاغل در باشگاه انقلاب، که در تاریخ ۲۹ مهرماه ۱۳۹۳، توسط مامورین لباس شخصی در منزل پدری خود بازداشت شد و به بند ۲-الف سپاه پاسداران زندان اوین منتقل شد؛ پس از تحمل نزدیک به ۴ ماه بند انفرادی و بازجویی، در ۲۴ بهمن‌ماه ۱۳۹۳، به بند عمومی زنان (نسوان) در زندان اوین منتقل شد و در ۲۳ اسفندماه ۱۳۹۳، در شعبه ۲۸ به ریاست قاضی «مقیسه» دادگاهی شد. او در ۲۲ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۴، به ۱۴ سال زندان محکوم شد که با اعمال ماده ۱۳۴، این حکم به ۷ سال حبس کاهش یافت.

اتهامات این فعال مدنی، “اجتماع و تبانی بر ضد نظام برای تجمع کوبانی و تجمعاتی برای اعدام مانند تجمع اعتراضی برای اعدام ریحانه جباری و…”، “تبلیغ علیه نظام”، “توهین به رهبری و مقدسات به دلیل گوش دادن به آهنگ‌های شاهین نجفی”، “مخالفت با حجاب اجباری” و “مخالفت با اعدام”، “اختفای ادله جرم برای رهایی متهم علی نوری” عنوان شده است.

گفته شده “شهادت شخصی علی نوری بر علیه آتنا دائمی توسط ضابطین قضایی پذیرفته شده و در این باره ذکر چند نکته لازم است؛ اولا علی نوری خود از متهمان این پرونده است، دوما از ابتدای بازداشت وی، خانواده نوری گواهی پزشکی مبنی بر بیماری روانی فرزندشان به دادگاه ارائه داده‌اند. آنها برای رهایی از صدور حکم زندان برای علی نوری، بر علیه آتنا دائمی به دروغ متوسل شده‌اند. علی نوری تنها فرد بازداشتی متهم در این پرونده است که با سند از زندان آزاد شده است.”

در دادگاه به «آتنا دائمی» و وکیل وی اجازه هیچ‌گونه دفاعی داده نشده است و پیش‌تر قاضی «مقیسه» نیز این زندانی مدنی را تهدید کرده “در صورت نپذیرفتن اتهاماتش او را به زندان قرچک خواهد فرستاد”.

این در حالی است که «آتنا دائمی» به علت نگهداری طولانی مدت در سلول انفرادی و شرایط بد بهداشتی بازداشتگاه و عدم دسترسی به هواخوری و نور آفتاب، هم دچار ناراحتی پوستی و ضعف شدید بینایی شده است و نیز پیگیری‌های خانواده این زندانی برای درمان خارج از زندان، بدون نتیجه بوده است.

این فعال کودک به دلیل فشارهای شدید عصبی، مجبور به مصرف داروهای آرام‌بخش شده و بهداری زندان نیز از تهیه این داروها سرباز زده است. خانواده این زندانی مجبور به تهیه این داروها در خارج از زندان شده‌اند.