نرخ دلار که در سال های قبل از 90 با مدد گرفتن از انبوه دلارهای نفتی در سطحی پایین تر از قیمت واقعی خود قرار گرفته بود، با آغاز تحریم های بانکی و صنعت نفت اتحادیه اروپا و آمریکا در بین سال های 89 تا 91سبب شد، دولت نتواند از نرخ غیرواقعی و ارزان دلار حمایت کند. از این رو دلار گران شد.

توافق ژنو در آذرماه 93 موج خوشبینی به آینده دلار را تقویت کرد.
در این زمان رییس کل بانک مرکزی، لب به سخن گشود و گفت نرخ دلار به کف رسیده است تا مشخص شود که نرخ دلار مورد حمایت بانک مرکزی بین 3 هزارتومان تا 3هزار و 100 تومان است.
این گفته های رییس کل سبب شد تا دلار به این بازه بازگردد.
آینده دلار براساس تجربه گذشته می توان به این نتیجه رسید که ارزان شدن شدید دلار در دوران پساتحریم، خیالی خام است. چراکه نرخ دلار براساس مکانیزم بازاری تعیین می شود که یک طرف آن صادرات است و سوی دیگر آن واردات است. از این رو، تا زمانی که حجم صادرات کشور رشد شدید پیدا نکند، نمی توان امید داشت دلار ارزان شود.
از طرف دیگر، تا زمانی که نرخ تورم داخل کشور بیشتر از نرخ تورم خارج از کشور باشد، دلار هم چنان گران خواهد شد. اگر به این موارد اثرگذار بر نرخ ارز، عزم بانک مرکزی برای تک نرخی کردن دلار و جلوگیری از نوسانات ارزی را اضافه کنیم، می توانیم اینگونه نتیجه گیری کنیم که حتی اگر دلار در کوتاه مدت اندکی ارزان شود، قطعا در بلند مدت در مسیر منطقی خود ;که با فرض عدم تغییر شرایط قیمت فعلی است باقی خواهد ماند.