زینت میرهاشمی: تصویب قطعنامه مربوط به برجام (برنامه جامع اقدام مشترک)، در شورای امنیت سازمان ملل متحد در روز دوشنبه 29 تیر، گامی مهم در جهت بازدارندگی دیکتاتوری ولایت فقیه در فعالیتهای هسته ای اش است. در قطعنامه جدید امکان بازگشت تحریمها در عرض 65 روز در صورت نقض تعهد رژیم پیس بینی شده است.

سخن پراکنی خامنه ای در روز شنبه 27 تیر و تاکید وی بر ادامه دخالتگری در بحرانهای منطقه و حمایتهای مالی و تسلیحاتی از حزب الله، بشار اسد، حوثیها در یمن و مزدوران اش در عراق و سخنان سرکرده کل سپاه مبنی بر عدم پذیرش قطعنامه شورای امنیت، به دلیل «محدودیتهای وضع شده بر فعالیتهای موشکی» رژیم، چالشهای توافق حاصل شده را نشان می دهد.

نتیجه صرف صدها میلیارد دلار در پروژه هسته ای و ساختن موشکهای دور بُرد به بهانه استفاده از انرژی اتمی، ویران شدن جامعه و به تباهی کشیده شدن زندگی کارگران و مزدبگیران است. پایوران رژیم فریبکارانه می خواهند این قطعنامه را یک پیروزی برای رژیم به حساب آورده و دم از جشن هسته ای می زنند. کدام پیروزی و کدام جشن؟ بر باد دادن این همه ثروت جامعه را با کدام معیار باید پیروزی دانست و جشن گرفت؟ مگر این که برای عقب نشینی و شکست ولی فقیه جشن گرفته شود.

عضو هیات رئیسه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی رژیم در مصاحبه با خبرگزاری مجلس، گفت که قطعنامه فوق شرایطی را برای رژیم به وجود می آورد که «حرکت کردن بر روی لبه تیغ شمشیر است.»

ظریف در گفتگو با خبرگزاری حکومتی ایلنا، دلواپسان و مخالفان خود را به دیدن نیمه پر لیوان رجوع می دهد. وی قطعنامه شورای امنیت را نیمه خالی لیوان دانسته و به زور و فریب می خواهد دلواپسان را به نیمه پر لیوان، یعنی لغو تحریمها دلخوش کنند. ربیعی به اسم «جامعه کارگری» برای ولی فقیه و تیم مذاکره کننده پیام تبریک می فرستد. این شادمانی و تبریک گفتن را فقط در یک نمایش کمدی می توان دید.