به گزارش فارس، بعد از ظهر روز یکشنبه هفته گذشته در حالیکه عده‌ای برای تفریح و برای گذراندن آخرین ساعات تعطیلی ایام عید فطر به نواحی خوش آب و هوای پایتخت رفته بودند تا ساعات آخر تعطیلات را با خوشی سپری کنند نمی‌دانستند که این ساعات شاید آخرین ساعت‌های زندگی آنها باشد، آنها نمی‌دانستند سیلابی در راه است که جوان و پیر و خردسال و تازه عروس و داماد نمی‌شناسد و آب بند چینی‌ها هم نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد.

سیلاب یکشنبه غیر منتظره آمد و تعداد زیادی از هموطنان و همشهری‌هایمان را با خود برد و خانواده‌های آنها و جامعه را داغدار کرد، در ساعت‌های اولیه گزارش‌ها و اخباری در مورد تلفات سیلاب منتشر شد، در آخرین گزارش‌های منتشر شده تعداد افرادی که در سیلاب منطقه کن سولقان کشته شده‌اند 8 نفر اعلام شده است که هویت 6 نفر از آنها مشخص و 2 نفر هنوز تعیین هویت نشده‌اند.

اما در این میان خانواده‌هایی نیز هستند که عزیزان خود را در این سانحه گم کرده‌اند و اطلاعی از سرنوشت آنها ندارند و هر روز را به امید پیدا شدن عزیزانشان به شب می‌رسانند و هر روز به محل وقوع سیلاب می‌روند تا شاید این بار اثری از عزیز گم شده خود پیدا کنند.

خانواده افجه بش یکی از خانواده‌هایی هستند که پسر 28 ساله خود را در سیلاب یکشنبه گم کرده اند و با گذشت 9 روز از وقوع سیلاب هنوز در انتظار خبرهای خوبی از پسرشان هستند.

گفت و گو کردیم با «فاطمه پورداخلی» مادر «سید منصور افجه بش» یکی از جوانانی که روز یکشنبه و در زمان وقوع سیلاب به همراه دوستان خود به منطقه کن سولقان رفته بودند تا با شیرینی ازدواج یکی از دوستانشان کامشان را شیرین کنند اما سیلاب آمد و کام همه را تلخ کرد و حالا همه منتظرند تا بار دیگر با شنیدن خبرهای خوب از منصور دوباره لب‌هایشان بخندد.

فاطمه پورداخلی در گفت و گو با خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری فارس در مورد روز حادثه گفت: منصور ساعت 3 بعد از ظهر روز یکشنبه آماده شد و از روز قبل با دوستانش هماهنگ کرده بود که عصر روز یکشنبه کن سولقان بروند که گویا عصر آن روز به اتفاق یکی از دوستانش با موتور به منطقه کن می‌روند.

جشن دوستانه ازدواج با فوت تازه داماد به پایان رسید

وی ادامه داد: یکی از دوستان منصور که در این حادثه فوت کرد به تازگی نامزد کرده بود و به دوستان خود وعده داده بود که در آن روز شیرینی ازدواج خود را به دوستانش بدهد و ازدواج دوستانشان را با هم جشن بگیرند.

آخرین تماس منصور ساعت 5 بعد از ظهر روز یکشنبه

پورداخلی تصریح کرد: تا ساعت 5 منصور از موبایل خود با ما تماس گرفته بود و مشخص است که تا آن زمان سالم بود. منطقه‌ای در کن سولقان به نام آبشار وجود دارد و در آنجا بندآبی وجود داشته است که به دست چینی‌ها ساخته شده بود که انگار منصور و دوستانش در آن نزدیکی‌ها نشسته بودند، یکی از دوستان منصور که سالم از این حادثه بازگشته است می‌گوید به بچه‌ها گفتیم هوا مناسب نیست و منصور و یکی از دوستانش رفتند زیرانداز را بردارند که در یک لحظه سیل آمد و همه را که در آنجا نشسته بودند با خود برد.

12 ساعت پس از وقوع سیلاب منطقه از حضور آتش نشان و نیروهای امداد خالی شده بود

وی تصریح کرد: در همان ساعت‌های اولیه که از سانحه خبر دار شدیم به میدان شهران رفتیم تا سراغی از منصور بگیریم که راه را بسته بودند، صبح روز بعد ساعت 7 صبح بازهم به آنجا رفتیم و به همراه یکی از خانم‌هایی که بستگان خود را در این حادثه از دست داده بود تا محل وقوع سیلاب رفتیم اما متأسفانه گروه امداد و آتش نشانی در آنجا حضور نداشت و شاید تنها 4 گروه نجات آنجا بودند و پلیس هم اجازه نمی‌داد مردم بالاتر بروند.

پورداخلی تصریح کرد: هم اکنون 9 روز است که منصور گم شده است و ما چون خودمان آشنا داشتیم توانستیم لودر بیاوریم تا آنجا را لایروبی کنند، روز سه شنبه هم باز به آنجا رفتیم و متوجه شدیم ریزش تونل، آب گرفتگی، شکسته شدن آب بند چینی‌ها که آنجا وجود داشت باعث وقوع این سیلاب عظیم شده است.

کوتاهی هلال احمر و آتش نشانی در وقوع سیلاب یکشنبه

وی با انتقاد از مسئولان گفت: رامین میرزایی دوست پسر ما نیز در این سانحه مفقود شده است و ما وقتی برای شکایت به پاسگاه شهران رفتیم تا به کار ما رسیدگی کنند فکر کردند ما برای تظاهرات آنجا رفتیم و رئیس آنها آمد و سعی کرد ما را آرام کند اما رسیدگی‌ها بسیار ضعیف است اما اگر این حادثه برای کشور دیگری اتفاق افتاده بود همه برای کمک اقدام می‌کردند اما هم اکنون که همنوعان آنها در این سانحه مفقود شده‌اند آنطور که باید با ما همکاری نمی‌کنند.

همیشه شرایط بد جوی با بلندگو به مردم کنار رودخانه خبر داده می‌شد اما آنروز خبری از بلندگو و هشدار نبود

پورداخلی ادامه داد: کوتاهی از طرف هلال احمر و آتش نشانی است یکی از سکنه آن محل می‌گفت وقتی که هوا بد می‌شد همیشه با یک بلندگو آنجا اعلام می‌کردند که از محل رودخانه دور شوید اما آن روز هیچ هشداری داده نشد.

خانواده‌ها خودشان برای پیدا کردن عزیزانشان آستین بالا زده اند

مادر منصور اظهار داشت: 9 روز است که بچه‌های ما گم شده است اما نیروهای امدادی آنقدر در آنجا کم هستند که هنوز نتوانستند خبری از فرزندان ما پیدا کنند، خانواده ما و خانواده رامین میرزایی در آنجا هستند و دیگر خودمان مشغول گشتن آن منطقه هستیم.

وی تصریح کرد: آتش نشانی در آنجا حضور داشت اما آنها حتی یک لودر یا بیل مکانیکی نداشتند که بتوانند آنجا را لایروبی کنند ، من دولت را مقصر می‌دانم آن روز حتی رسانه‌ها و صدا و سیما هم پوشش کاملی از اخبار نداشتند و تنها در حد اینکه سیلابی در غرب تهران آمده است در خبرها ذکر شد.

پورداخلی افزود: محمد رزمی یکی از دوستان منصور بود که از روی خالکوبی بدنش، که نام برادرش را روی بدنش خالکوبی کرده بود شناسایی شد و حتی امکان تشخیص هویت برای خانواده او به راحتی امکان پذیر نبود چون صورت جسد کاملا زخمی شده و از بین رفته بود.