كنايه رمضان‌زاده به ادعاي خرازي

ادعاهاي صادق خرازي دور از انتظار و غيرقابل توجيه بود به‌طوری‌که عبدا... رمضان‌زاده در قامت سخنگوي دولت اصلاحات در صفحه شخصی خود در فيسبوك خودبه انتقاد از آن پرداخت. از سوي ديگر احمد پورنجاتي نيز متن طنزي خطاب به خرازي كه عكس وي در صفحه نخست يك روزنامه اصولگرا با تيتر «ليست اصلاح‌طلباني را كه گرا به دشمن مي‌دادند، دارم» بود، منتشر كرد كه اينچنين بود: « شوخي با يك فقره «آقاصادق» كه اين روزها توي بورس سرسره بازي روي پوست خربزه «اونا»ست! اگه گفتي چرا «اين» ليست داره؟ واسه اينكه تو ديكته بيست مياره! اگه گفتي كه شغل و كار «اين» چيست؟ كلاسيكه، «عتيقه»س بي‌خودي نيست! اگه گفتي چرا اخم كرده طفلك؟ چو دستش خاليه، رفته توي لك! اگه گفتي چه شد «آن آقاصادق» ز دست «اين يكي»! اگه گفتي دواي درد او چيست؟ بياد كانديد بشه، آن هم سر ليست! پورنجاني در اين متن به نكته‌اي جدي به شكل طنز اشاره كرده است و آن هم احتمال تمايل خرازي به كانديدا شدن و مهم‌تر از آن قرار گرفتن به عنوان سرليست است كه به نظر نمي‌رسد با توجه به شرایط، او براي خود به دنبال اين جايگاه باشد و اگر هم ورودي به انتخابات داشته باشد براي فردي تلاش خواهد كرد كه مدنظرش است اما به نظر نمي‌رسد اظهارات اينچنيني او درباره ليست كه يادآور اظهارات محمود احمدي‌نژاد است كمكي به تحقق اهدافش كند بلكه شايد او را فرسخ‌ها از اين اهداف دور كند.

چرا تا الان سكوت؟!

اكنون اما سوالاتي در روز دوشنبه از خرازي شد و او كه معمولا در صفحات مجازي فعال است حاضر به پاسخگويي به آنها نشد. اصلاح‌طلبان قاطعانه از خرازي خواستند اگر ليستي از افرادي در اختيار دارد كه به دشمن گرا داده‌اند بايد هر چه سريعتر آن را منتشر كند تا شناخت اصلاح‌طلبان از اين افراد كه خرازي مدعي گرا دادن آنها به دشمن است بيشتر شود و اگر ادعاي آقاي ديپلمات صحت داشته باشد، با آنها مرزبندي صورت گيرد. از سوي ديگر‌ گرا دادن به دشمن جرم كمي نيست كه بتوان از كنار آن به راحتي عبور كرد. اين موضوع نه جناحي بلكه ارتباط مستقيم با منافع و امنيت ملي سر و کار دارد پس اگر صادق‌خان خزاري ليستي از گرادهندگان به دشمن داشت به چه سبب اين ليست را تحويل نهادهاي امنيتي كشور نداده كه با متخلفان برخورد جدي شود؟ این از دیپلمات باسابقه‌ای چون صادق خرازی دور از ذهن است. پس مي‌توان گمانه‌اي دیگر را مطرح کرد كه شاید آقاي ديپلمات مي‌خواهد ديده شود و براي تحقق اين هدف از راه‌هاي مختلفي استفاده مي‌كند. خرداد ديروز نوشت؛ «يك روز از ميگوخوري روحاني و هاشمي در زمان جنگ مي‌گفت و روز ديگر به ناگهان از مذاكرات و روحاني به انتقاد مي‌پرداخت و از اشتباهات استراتژيك روحاني حرف مي‌زد، گاه براي خالي نبودن عريضه جملات بي‌سابقه و حملات كلامي را متوجه احمدي‌نژاديسم مي‌كرد تا در پينگ پنگ رسانه‌اي با حاميان وي يك‌بار ديگر در رسانه‌ها نمود يابد. مذاكرات هسته‌اي نيز زمينه‌اي بود تا وي را به يكباره ميهمان هر روزه رسانه ملي كند و نام او را در ميان عموم مردم جا بيندازد اما با همه اين اوصاف گويا ميل وي به عرضه در افكار عمومي به‌طور كامل برآورده نمي‌شد يا البته شايد از واكنش اصلاح‌طلبان به تشكيل ندا ناراحت شده كه ادعايي مطرح می‌کند كه شايد تندترين منتقدان اصلاح‌طلبان نيز به اين عياني بدان اشاره و تصريح نداشته‌اند.»

پيش‌بيني تبعات يك اظهارنظر