سینما رکس؛ می خواهند آثار جنایت شان را پاک کنند
روزنامه شرق: ۳۷ سال میگذرد و آبادانیها محال است زخم شهرشان را فراموش کنند؛ چه آنها که در آن روز شوم، عزیزی را برای همیشه خاکسترشده یافتند و چه آنها که خاکستر آتشسوزی سینما رکس بر موهایشان نشست و پیرشان کرد. ۳۷ سال میگذرد اما پرونده آتشسوزی سینما رکس هنوز باز است و با هر بار که چشم عابران به ویرانه آن میافتد، آن پرونده قطور ورق میخورد و دوباره آغاز میشود. اولین خبرنگاری که در سال ۵۷ خود را به صحنه آتشسوزی سینما رکس رسانده بود، روایت هولناکی از آن واقعه بیان میکند و سپس با عصبانیت میگوید: «سینما رکس به عینه دارد پاساژ میشود. درِ سینما را خراب کردهاند و دقیقا در همانجا دارند ساندویچ فروشی میزنند.»
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد: سینما رکس آبادان در شب هنگام ۲۸ مرداد ۱۳۵۷ و در حین نمایش فیلم گوزنها دچار آتشسوزی گردید و قریب به اتفاق حاضران در سینما زنده در آتش سوختند. تحقیقات حاکی از عمدی بودن حریق بود. همزمانی این رویداد با انقلاب ۱۳۵۷ و طولانی شدن رسیدگی به آن در سالهای بعد از انقلاب، گمانههای مختلفی را پیرامون عاملان این حادثه ایجادکرد.
نظر فرج الله سلحشور (کارگردان ارزشی و از فدايیان ولایت): «قبل از انقلاب اسلامی ماهیت سینما برای مردم روشن بود و ... من جزء کسانی بودم که قبل از انقلاب سینما آتش زدم و متأسفانه بعد از انقلاب برای همان سینماها موزه درست شد و هنوز هم از آنها حمایت میشود.»
از آنجا که در مقطعی که "پیش از انقلاب" معمولاً خوانده می شود، به جز سینما رکس سینمایی آتش زده نشده، و در آستانه پیروزی انقلاب سینماهایی آتش زده شد، احتمالاً منظور سلحشور همان آتش زدن در آستانه انقلاب است.