اتش که گرفت خشک و تر میسوزد سرزمین من دو قطبی شده
یک طرف ملا و منبر ان طرف ایرانیان ضد مذهب
دخت ایران بر نمی تابد حجاب شیخ اسید پاشد به روی بانوان
سرزمین و ملتم بی زار از ایین تو جمع کن گلدسته و فریاد الله اکبرم ما برای باز گیری وطن اماده ایم باور بکن با خون خود

گزارش یا اعتراض به این نظر

دوباره می‌سازمت وطن ، اگر چه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو می زنم ، اگر چه با استخوان خویش
دوباره می بویم از تو گُل ، به میل نسل جوان تو
دوباره می شویم از تو خون ، به سیل اشک روان خویش
دوباره ، یک روز آشنا ، سیاهی از خانه میرود
به شعر خود رنگ می زنم ، ز آبی آسمان خویش
اگر چه صد ساله مرده ام ، به گور خود خواهم ایستاد
که بردَرَم قلب اهرمن ، ز نعره ی آنچنان خویش

گزارش یا اعتراض به این نظر