به تازگی و پس از سرکشیدن جام زهر توسط خامنه ای، نه تنها ماشین سرکوب در داخل کشور روی دنده آخر افتاده، بلکه فعالیتهای رژیم در جاسوس سازی و تلاش برای منزوی کردن فعالان خارج کشور که صدای سرکوب شده هموطنان داخل هستند نیز شدت گرفته است.

حسن قشقاوی، معاون کنسولی و پارلمانی وزارت امور خارجه رژیم که هیات پارلمانی جمهوری اسلامی در سفر به نیویورک را نیز همراهی می ‌کند، به ظاهر برای حل "مشکلات کم بودن تردد هموطنان خارج کشور" قولهای قابل توجهی داده است. وی نخست قول خرید خدمت سربازی و حتی اجازه سفر به ایران سه بار در سال را به مشمولین می دهد. سپس می گوید ایرانیان با تابعیت دو گانه دیگر با برخورد دایره های اداری روبرو نخواهند شد.

وی برای سرمایه گذاری در داخل، زندگی در ایران را لازم نمی داند و از ایرانیان می خواهد با پول خود "نقش بسیار مثبتی برای کشور داشته باشند". بنا به ادعای وی، 97درصد از هموطنان برای تردد به داخل کشور هیچ مشکلی ندارند و ممکن است 2 یا 3درصد مشکل داشته باشند که لیستی هم از آنها ندارد. ناگفته نماند که همین یاوه گوییها را یک پاسدار دیگر رژیم رد کرده که این خود اثبات بی پشتوانه بودن حرفهای قشقاوی است.

جمهوری اسلامی از این دعوتها و قول قرارهای ریاکارانه هیچ هدفی غیر از دور کردن ایرانیان خارج از کشور از فعالیت به نفع مردم کشورشان ندارد. از سوی دیگر، به این وسیله تنور شکار جاسوس و جاسوس سازی در بین ایرانیان را داغ نگاه می دارد. رژیم برای جذب و فریب ایرانیان خارج از کشور از تشکیل انجمنهای اسلامی تا ضیافتهای پلو خوری در مساجد، تشکیل مراکزی زیر نامهای قلابی مانند "مرکز شبانه روزی رسیدگی به امور ایرانیان خارج از کشور" تا "سازمانهای حقوق بشری و غیر‌انتفاعی" و غیره دست به هر کاری می زند.

طبیعی است که انتخاب کشور دیگر برای زندگی و سفر و دیدار از کشور خود حق هر کسی است؛ اما این هم مهم است که ایرانیان خارج کشور توجه داشته باشند که 70 میلیون انسان تحت حکومتی زندگی می کنند که روز به روز زندگی شان بیشتر به تباهی کشیده می شود، از منابع طبیعی گرفته تا آثار تاریخی و هنری کشورشان در اثر سودجویی مشتی قاتل و بی رحم که چنگ در ثروت اجتماعی و فرهنگی انداخته اند، نابود می شود. از این خسارات هنگفت همه صدمه می بینند.

قشقاوی تاکید کرده است که ایرانیان خارج کشور "پل بزرگی بین دو فرهنگ و دو تمدن باشد". آری این پل باید به وجود آید، اما پلی برای انتقال تجربه زندگی در کشورهایی با حق داشتن انتخاب، حق آزادی وجدان، عقیده و بیان، بدون تحمیلات دینی و فرهنگی، بدون گشت ارشاد و اسید پاش.