در زمستان سال گذشته قاسم اکسیر فرد یکی از اساتید اخراجی با رسانه ای کردن این موضوع، از این اقدام دانشگاه خواجه نصیر پرده برداشت. وی در گفتگو با روزنامه شرق دلایل ممانعت دانشگاه از تدریسش را داشتن صدای زنانه اعلام کرد. پس از آن بسیاری از شخصیت های علمی و دانشگاهی ایران و جهان با امضای نامه ای خطاب به دکتر روحانی رییس جمهور و رییس شورای عالی انقلاب فرهنگی اعتراض خود را نسبت به عدم شفافیت اخراج اساتید دانشگاه ها بخصوص دانشگاه خواجه نصیر اعلام کردند. نامه ای که هیچ گاه پاسخی به آن داده نشد.

بر اساس اخبار رسیده به خبرنگار پارسینه، همزمان با اخراج اکسیری فرد 5 تن از اساتید دیگر دانشگاه خواجه نصیر اخراج و یا از تمدید قراردادهای آن جلوگیری شده است. بر اساس این گزارش مسئولین دانشگاه در پاسخ به اساتیدی که پیگیر دلایل این امر بودند گفتند: "دانشگاه خواجه نصیر به صورت هیات امنایی اداره می شود و این تصمیم هیات امنا است!".

بر اساس آیین نامه های وزارت علوم هیات امنا دانشگاه موظف به انتشار اخبار جلسات برگزار شده و درج صورتجلسه آن در فضای عمومی می باشند. اما با نشستن علی خاکی صدیق بر مسند ریاست این دانشگاه و آغاز همکاری هیات امنا جدید نه تنها اعضا آن به صورت عمومی معرفی نشدند بلکه هیچ صورتجلسه ای از تصمیم گیری هایشان نیز منتشر نشده است.

طبق آیین نامه وزارت علوم اعضا هیات امنا موظف به برگزاری حداقل 2 جلسه در طول یکسال می باشند. اما با نگاهی به صفحه مربوط به هیات امنا دانشگاه آخرین صورتجلسه مربوط به تاریخ 92/12/14 می باشد.

گفتنی است در صورت صحت ادعاهای مسئولین این دانشگاه در زمینه اخراج اساتید توسط هیات امنا، می بایست صورتجلسه و موافقین و مخالفین آن به صورت مکتوب جهت اطلاع رسانی شفاف در سایت دانشگاه خواجه نصیر انتشار یابد. 6 تن از اساتید این دانشگاه در بهمن سال 93 از کار خود برکنار شدند. عدم شفافیت مسئولین و رییس دانشگاه در این زمینه ابهاماتی را بوجود آورده است که چگونه تصمیم گیری هیات امنا در سال 92 در سال 93 اجرایی شده است.

شاید بتوان از این اتفاق نتیجه گرفت مسئولین دانشگاه خواجه نصیر با طرح اسم "هیات امنا" به نوعی اساتید را جهت احقاق حق خود به دنبال "نخود سیاه" می فرستند تا مبادا با رسیدگی به وضعیت اخراجشان حکم بازگشت به کار بگیرند.