معاون حمل و نقل شهرداری تهران با انتقاد از شرایط آلودگی هوا گفت: دولت‌ها در 10 سال اخیر اراده‌ای برای توسعه حمل و نقل عمومی نداشتند.

سید جعفر تشکری هاشمی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به وضعیت آلودگی هوای پایتخت با بیان اینکه بارها و بارها اعلام کرده‌ایم که آلودگی هوا، مهمترین چالش تهران است که اگر تداوم پیدا کند به یک فاجعه ملی بدل می‌شود، گفت: بیشترین آلایندگی پایتخت مربوط به منابع متحرک است که در این میان خودرو و موتورسیکلت‌های فرسوده بیشترین آلودگی را تولید می‌کنند.

وی با بیان اینکه باید مشخص شود مسئولیت کاهش آلودگی هوای پایتخت برعهده چه کسی است؟ گفت: باید مشخص شود که چه کسی و یا کسانی تهران را به این حال و روز انداخته‌اند.

معاون شهردار تهران با طرح این سوال که چرا مردم پایتخت باید سالانه صدها گرم ذرات آلاینده را استنشاق کنند؟ ادامه داد: چرا باید میزان مرگ و میر و متوفیان بهشت زهرا در روزهای آلاینده حدود 20 درصد افزایش داشته باشد و از حدود 150 نفر به 180 نفر برسد.

تشکری هاشمی با بیان اینکه چرا باید عزت و کرامت مردم تهران برای سوار شدن به واگن مترو و اتوبوس شلوغ بی آرتی شکسته شود، ادامه داد: دولت 2750 میلیارد تومان وام برای خودروهای سواری پرداخت کرده است که با آن می‌توانستیم حداقل 2750 اتوبوس دو کابین وارد ناوگان اتوبوسرانی کنیم و حداقل روزانه 5.5 میلیون نفر مسافر را جابجا کنیم.

معاون حمل و نقل شهرداری تهران افزود: دولت‌ها در 10 سال اخیر اراده‌ای برای توسعه حمل و نقل عمومی نداشتند که این مسئله جای تأسف دارد و در این میان برخی دولت‌ها آبپاشی با هواپیما و فعال سازی فواره‌ها را راه حل آلودگی هوا می‌دانستند و به حمل و نقل عمومی کمک نمی‌کردند و بعضی دولت‌ها نیز با علم کامل به توسعه حمل و نقل عمومی به عنوان تنها راهکار کاهش آلودگی هوا، باز هم کمکی نمی‌کنند و در عوض تزریق میلیاردها وام برای خرید خودروهای آلاینده را در دستور کار قرار می‌دهند و این در حالیست که این مسئله تنها به ورود ده‌ها هزار خودروی آلاینده و بی کیفیت به خیابان‌ها کمک می‌کند.

تشکری هاشمی با بیان اینکه کاش به جان کودکان و سالمندان پایتخت به اندازه صنعت خودرو اهمیت می‌دادیم، گفت: با شرایط موجود پیش بینی روزهای بدتر از امروز، دور از انتظار نیست.

وی پیشنهاد داد: یک بسته امدادی اضطراری شامل راهکارهای مقطعی از جنس تصمیمات امروز توسط کمیته اضطرار کاهش آلودگی هوا در کوتاه مدت در نظر گرفته شود؛ اما راه حل نهایی یک بسته کامل حمایتی با محوریت توسعه حمل و نقل عمومی برای طولانی مدت در دستور کار قرار گیرد.