این واکنشی بود به سخنان باراک اوباما مبنی بر اینکه آمریکا علاقه‌مند است تا همچون سایر کشورهای متخاصم، با پیونگ‌یانگ هم وارد مذاکره‌شود. البته این تلاش در نطفه خفه شد چون مقامات کره‌شمالی از مطرح شدن برنامه هسته‌ای این کشور در هرگونه مذاکره‌ای امتناع و بلافاصله پس از آن یک سلاح هسته‌ای خود را آزمایش کردند.

البته تحلیلگران این موضوع را گام مهمی از سوی دولت اوباما تلقی می‌کنند؛ چون تلاش کرد تا این کشور اسرارآمیز را از انزوا خارج کند و بر کارنامه موفق خود در مذاکره با کشورهایی که روابط خوبی با آمریکا نداشته‌اند همچون ایران و کوبا، بیفزاید. ایالات‌متحده به کوبا اعلام کرد که علاقه‌مند بود تا مذاکرات رسمی صلح را به بحث گذارد تا جایگزین صلح موقتی باشد که پس از جنگ دو کره‌شکل گرفت و تا به امروز 63 سال است که طول کشیده است.

البته آمریکا افزود این در صورتی میسر می‌شد که برنامه هسته‌ای پیونگ‌یانگ بخشی از این بحث‌ها را به خود اختصاص می‌داد. در چنین صورتی دولت اوباما از شرط دیرینه خود مبنی بر اینکه کره‌شمالی باید پیش از هرگونه مذاکره برای صلح، گام‌هایی در جهت خلع سلاح اتمی خود بردارد، صرف‌نظر می‌کرد. با وجود این، دولت کره‌شمالی از اینکه موضوع هسته‌ای بخشی از مذاکرات باشد، سر باز زد.

دولت کره‌شمالی به‌طور مرتب طی سال‌های متمادی بحث مذاکرات صلح را پیش کشیده و آمریکا را ترغیب کرده است تا صلح موقت سال 1953 را با مذاکرات رسمی صلح جایگزین کند. البته این ایده هرگز پیشرفتی نداشته است. یک دلیل برای اینکه تلاش‌ها پیش از شکل‌گیری مذاکره، با مسائلی پیچیده مواجه می‌شود، این است که آمریکا می‌خواهد اطمینان حاصل کند که کره‌شمالی نخواهد توانست پس از اجرای تقاضایش مبنی بر خروج 28500 نیروی آمریکایی مستقر در کره‌جنوبی، تهدید همیشگی خود علیه کره‌جنوبی را عملی کند. کره‌شمالی کشوری به شدت نظامی است که بالغ بر 2/ 1 میلیون نفر سرباز فعال دارد که حدود 70 درصد آنها به فاصله 100 مایلی مرز کره‌جنوبی اعزام شده‌اند.

کلینگنر، یک مقام ارشد موسسه هریتیج و معاون سابق سی‌آی‌ای در کره‌جنوبی که در سایر مذاکرات آمریکا با کشورها نیز حضور داشته است، می‌گوید: «راهکارهایی از جمله اعتمادسازی همانند آنچه آمریکا در اروپا انجام داد، مورد نیاز است.» وی می‌افزاید: «پیمان صلح تنها باید در صورتی به امضا رسد که تهدید کره‌شمالی علیه کره‌جنوبی کاهش یابد.» اوباما در سخنرانی خود در تاریخ 16 اکتبر گفت: «همان‌طور که دولت من در مورد ایران و کوبا نشان داد، ما آمادگی آن را داریم که با کشورهایی که مشکلات تاریخی با ما دارند وارد مذاکره‌شویم.»