بررسی های انجام شده نشان می دهد که نود درصد از غرق شدگان در دریای مازندران در مناطق ممنوعه و غیر مجاز تن خویش را به آب زده اند و این تجربه برای برخی از آنها، آخرین نفس های زندگی را در پی داشته است.

طرح زنانه و مردانه کردن دریا

ابوالقاسم حسین‌جانی، اوین فرماندار بندر انزلی پس از انقلاب در این باره گفته بود: دریا را به قطعات دویست متری تقسیم کرده‌ایم و نیز ۳ نوع تابلو تهیه کرده‌ایم که عنوان آن‌ها چنین است: «مخصوص شنای خواهران»، «مخصوص شنای برادران» و «شنا ممنوع». در مناطق ویژه شنای خواهران تابلوی مخصوص آن را نصب می‌کنیم. پس از آن تابلوی شنا ممنوع را می‌گذاریم و منطقه بعدی ویژه شنای برادران است. به این ترتیب یک فاصله دویست متری بین خواهران و برادران ایجاد می‌گردد و هیچ مردی (غریق نجات) حق رفتن به این قسمت را نخواهد داشت.

وی گفته بود: دریا امسال چهره دیگری دارد. شهرهای ساحلی دریای «خزر» نیز تغییر چهره داده‌اند. مشتاقان بندر انزلی ماهیتی متفاوت با مشتریان دریا و ساحل «پهلوی سابق» دارند… دریا دیگر طاغوتی نیست.

این در حالیست که پیش از انقلاب از تیرماه که فصل شنا شروع می‌شد شهرهای ساحلی دریای خزر از جمعیت موج می‌زد. دریای خزر استخر بزرگی بود که موج جمعیت در آن بیش از امواج آب به چشم می‌خورد.