به گزارش روزنامه ایران، یک سال پیش تقریباً هیچ کس از مخالفان دولت حسن روحانی درباره دکل‌های نفتی گمشده سخنی به زبان نمی‌آورد، مگر برای تبرئه مدیران ۸ سال قبل از سال ۹۲. موضوع دکل‌ها تازه یکی از چندین پرونده کلان فساد اقتصادی کشور در آن دوران بود.

پرونده‌ای که به گفته برخی آگاهان و از جمله نمایندگانی در مجلس نهم همچون امیرعباس سلطانی دامنه‌ای به اندازه گم شدن ۱۷ یا ۱۸ دکل را دربر می‌گرفت. معروف‌ترین این دکل‌ها ۸۷ میلیون دلار برای مملکت آب خورده بود. تازه زنگنه، وزیر نفت در همان دوران گفت که دکل‌هایی با پرونده‌های مفصل‌تر و قیمت‌های بالاتر هم گم شده‌اند. ۸۷ میلیون دلار به قیمت دلار ۳ هزار و ۵۰۰ تومان رقمی بیش از ۳۰۴ میلیارد تومان می‌شود. این تازه قسمتی از یکی از پرونده‌های تخلفی است که در هیاهوهای امروز رنگ فراموشی گرفته است.

یک مقایسه دیگر ابعاد موضوع را بیشتر باز خواهد کرد. صفدر حسینی با اتهام دریافت حقوق ۵۷ میلیون تومانی از پست خود کنار رفت. پول از دست رفته دکل نفتی مورد اشاره معادل حقوق ۵ هزار و ۳۳۳ ماه اوست. به عبارتی اگر صفدر حسینی با حقوق ماهانه فرضی ۵۷ میلیون تومانی کار می کرد، مبلغ پرداختی به وی پس از ۴۴۰ سال معادل ارزش تنها یکی از دکل‌های نفتی گمشده از خزانه مملکت می شد. این تازه قسمت کوچکی از یکی از پرونده‌های بی‌سرانجام دولت قبل است. دامنه این مقایسه اگر وارد پرونده‌هایی نظیر فروش نفت توسط بابک زنجانی یا پرونده تخلف تأمین اجتماعی شود، عمق فاصله‌ها بیش از اینها هویدا خواهد شد.