اسکندر مختاری در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در ارتباط با علت سرعت یافتن تخریب بافت‌های تاریخی در شهر‌ها در دهه‌های اخیر گفت: تخریب بافت‌های تاریخی در کشور مستقیماً با روند توسعه شهرنشینی و سرعت گرفتن برنامه‌های توسعه شهری در ارتباط است.

وی ادامه داد: تا زمانی که ثبات در توسعه شهری وجود نداشته باشد و جمعیت به طور مداوم در حال جابجایی باشد، روند تخریب‌ها در بافت تاریخی ادامه خواهد داشت.

عضو شورای فنی میراث فرهنگی استان تهران با اشاره به اینکه در دهه‌های اخیر نسبت محدوده بافت‌های تاریخی به وسعت شهر‌ها در حال کم شدن است، اظهار کرد: برای نمونه در سال ۱۳۳۵ که قدیمی‌ترین عکس هوایی از تهران وجود دارد؛ تقریباً تمام محدوده شهر بافت تاریخی به شمار می‌رفت، اما اکنون شاهدیم که کمتر از ۵ درصد وسعت شهر تهران بافت تاریخی است، یعنی۹۵ درصد این نسبت تغییر پیدا کرده است.

مختاری افزود: روند تخریب‌ها در بافت تاریخی قابل کنترل نیست، زیرا شهر‌ها خارج از محدوده برنامه‌ریزی شده و قابل پیش‌بینی در حال رشد هستند.

این پژوهشگر میراث فرهنگی تصریح کرد: همچنین شهرنشینان دچار بیگانگی با شهر هستند و حساسیت و خاطره‌ای در شهر ندارند. در واقع ارزشی در شهر وجود دارد که شهروندان نسبت به آن بیگانه‌اند، زیرا که جمعیت مدام در حال جابجایی است و افراد برای آن به شهر مهاجرت کرده‌اند که جایگاه خود را ارتقاء دهند و ثروت بیشتری بیاندوزند و حساسیتی نسبت به تاریخ شهر ندارند.

وی در پاسخ به این سوال که علت تخریب بافت‌های تاریخی توسط نهادهای مختلف چیست؟ گفت: تصمیم‌گیران در نهاد‌ها نیز جدا از این جمعیت شهر نیستند و توسعه شهر و اقتصاد شهر برای آن‌ها نسبت به حفظ تاریخ شهر اولویت دارد.

مختاری افزود: ما در زمینه حفظ بافت‌های تاریخی برنامه‌ها و قوانین مختلفی داریم و جزو کشورهای پیشرو در زمینه قوانین مربوط به حفاظت از میراث فرهنگی هستیم، اما رشد و توسعه شهری که به شکل غیرقابل پیش‌بینی در حال انجام است؛ این قوانین را تحت الشعاع قرار داده است، به طوری که تغییرات در شهر قابل پیش‌بینی نیست؛ به طور مثال اگر آدرسی را در ۱۰ سال پیش از تهران داشته باشید؛ امروز دیگر نمی‌توانید آن آدرس را پیدا کنید، در حالی که شاهدیم در شهرهایی مانند پاریس، وین، لندن، بروکسل یا ژنو حتی در طی ۲۰ الی ۳۰ سال نیز آدرس‌ها ثابت مانده‌اند.

وی در پایان اظهار کرد: با وجود این جمعیت شناور، رو به رشد و در حال جابجایی نگهداری از بافت تاریخی در شهر‌ها یک مبارزه نابرابر است.