مسئولین میراث فرهنگی در مقابل اعتراض فرهنگ دوستان و گردشگرانی که ناظر چنین بی توجهی هستند، منکر این وضعیت می شوند. حتی علی رضا رازقی، مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل به خبرنگاران گفته که: «این حیوانات به دلیل آتش زدن زمین های کشاورزی توسط کشاورزان منطقه به این جا آماده بودند ولی اکنون این سایت پاک سازی شده است» اما عکس هایی که مجتبی گهستونی، سخنگوی انجمن میراث فرهنگی تاریانا خوزستان تهیه‌ کرده و در اختیار خوزنیوز قرار داده نشان می دهد که سخنان مسئول میراث فرهنگی پایه ای ندارد و چراگاه شدن محوطه ی چغازنبیل جهانی کار یکی دو روز و چندروز نیست و بیش از یک سال است که وضع این گونه بوده و هست

به گفته گهستونی «سایت یک هزار هکتاری چغازنبیل در هر شیفت تنها سه نگهبان دارد که از پس حفاظت از سایت برنمی‌آیند. تازه این افراد هم ماه هاست که حقوق نگرفته اند و انگیزه ی لازم برای حفاظت از زیگورات را ندارند.»

چغازنبیل یکی از زیباترین معابد جهان است که 3000 سال از عمرش می گذرد. این نیایشگاه ایلامیان در سال 1979 به عنوان میراثی بشری در فهرست میراث جهانی به ثبت رسیده است.

باید توجه داشت که اگر این وضعیت برای یک امامزاده یا حتی مسجد و تکیه ای پیش می آمد آقایان چه بلوایی راه می انداختند! البته هیچ مسجد و امامزاده ای نیست که متولیانش چند ماه چند ماه حقوق نگرفته باشند.