این اظهارات رئیس‌دولت یازدهم در شرایطی مطرح می‌شود که بررسی‌ها نشان می‌دهد وی اولین سنگ بنای تزریق ناامیدی و یأس را در دوران انتخابات ریاست جمهوری گذاشت. روزی که حسن روحانی به عنوان کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری دوره یازدهم در دانشگاه شریف حاضر می‌شود و آمریکا را به عنوان «کدخدا» معرفی می‌کند. وی در این نشست گفت: « مذاکره با آمریکا امکان‌پذیر است، اگرچه بسیار سخت به نظر می‌رسد، اما به هر ترتیب امکان‌پذیر است. در همین راستا من یک ادعایی دارم که شاید شما دانشجویان نپذیرید و آن این است که مذاکره با آمریکا از مذاکره با اروپا راحت‌تر است؛ چرا که اروپایی‌ها این مشکل را دارند که در مسائل بین‌المللی قدرت برتری به نام آمریکا را بالای سر خود می‌بینند، اما آمریکایی‌ها کدخدای ده هستند و این‌که شما با کدخدا ببندید راحت‌تر است تا با افراد پایین‌تر.»»

یکی از مسائل دیگری که شرایط یاس و ناامیدی را در کشور تزریق می‌کند را می‌توان وعده‌های خیالی و توخالی دولتمردان دانست. آقای روحانی در دوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری به مردم وعده داد که مشکلات کشور را در ۱۰۰ روز حل خواهد کرد اما صدها روز از آن وعده رئیس‌جمهور گذشت و مشکلات کشور حل نشد.

مقام معظم رهبری در خردادماه ۹۲ در مراسم سالگرد ارتحال امام خمینی (ره) نیز همین مسئله را به نامزدهای انتخاباتی تذکر دادند. رهبر معظم انقلاب اسلامی در این باره فرمودند: من به نامزدهای گوناگون عرض می‌کنم جوری حرف بزنید که اگر در خرداد سال آینده نوار امروز شما را جلوی خودتان گذاشتند یا پخش کردند، شرمنده نشوید؛ جوری وعده بدهید که اگر چنانچه آن وعده را بعداً به رخ شما کشیدند، مجبور نباشید تقصیر را گردن این و آن بگذارید که نگذاشتند، نشد. کاری را که می‌توانید انجام دهید، وعده بدهید.

وعده‌های عجیب و غریب دولت درخصوص معجزات پسابرجام نیز از دیگر مواردی بود که هیچگاه محقق نشد و موج دیگری از ناامیدی را در میان مردمی که به آن وعده‌ها دل بسته بودند به وجود آورد. بدعهدی و خلف وعده‌های آمریکا در عمل به تعهدات خود و بزرگنمایی و اغراق درباره نتایج رسیدن به توافق، دو عاملی بودند که خزان زودهنگام برجام را رقم زدند.