به گزارش خبرگزاری تسنیم، امروزه مهم‌ترین معضل اقتصادی کشور بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی است که بیشتر آنها پس از فراغت از تحصیل و آماده شدن برای ورود به عرصه کار و تولید با مشکل جدی اشتغال مواجه می‌شوند. در شرایط فعلی، مسائل مربوط به بیکاری تقریباً در تمامی رشته‌های دانشگاهی حتی در مهندسی و پزشکی نیز وجود دارد.

مرکز پژوهش‌های مجلس طی بررسی وضع موجود بازار کار و مهمترین چالش‌ها و مشکلات آن به بررسی رویکرد برنامه ششم به موضوع اشتغال و بازار کار پرداخته است.

این بررسی‌ها در مورد وضعیت اشتغال جمعیت دارای تحصیلات عالی نشان دهنده این است که طی سال‌های 1393ــ1384 جمعیت دارای تحصیلات عالی رو به افزایش بوده است، اما متناسب با آن شاغلان دارای تحصیلات عالی افزایش نداشته‌اند، به‌طوری که نرخ بیکاری افراد دارای تحصیلات عالی همواره بیش از نرخ اشتغال این جمعیت افزایش داشته است.

مشاهدات نشان می‌دهد که طی 10 سال مورد بررسی، نوسانات تعداد بیکاران بین 2.4 تا 2.8 میلیون نفر بوده است (به‌جز سال 1389 که تعداد بیکاران به رقم 3.2 میلیون نفر می‌رسد)، در حالی که طی این دوره حدود 6.5 میلیون نفر به جمعیت غیرفعال اضافه شده است، لذا بخشی از این جمعیت نه شاغل شده‌اند و نه بیکار، بلکه همچنان خارج از بازار کار قرار دارند و بنا بر تعریف غیرفعال هستند.

همچنین تفکیک نرخ بیکاری در گروه‌های سنی، شهری ــ روستایی و جنسیت نشان می‌دهد که نرخ بیکاری در شهر بیش از روستاست، نرخ بیکاری زنان با اختلاف زیادی بیش از مردان است، نرخ بیکاری در گروه‌های سنی جوان بسیار بیشتر از گروه‌های سنی دیگر است.

علاوه بر این موارد، وخامت نرخ‌های بیکاری در مناطق پیرامونی (استان‌های مرزی)، ناپایداری وضعیت شاغلان موجود در بنگاه‌های اقتصادی و نبود تناسب لازم بین بهره‌وری، دستمزد، تأمین معیشت و تورم را نیز می‌توان از چالش‌های اساسی بازار کار برشمرد.

آنچه به‌طور خلاصه از شرایط بازار کار کشور، چالش‌ها و عوامل به وجود آورنده آن بیان شد به‌روشنی نشان می‌دهد که سیاست‌گذاری‌های بازار کار ایران تا کنون توفیق لازم را به‌خصوص برای گروه‌های سنی جوان و تحصیل‌کرده نداشته است. این شواهد ایجاب می‌کند که به‌مرور رویه سیاستگذاری از رویکردهای پیشین به رویکردهای آزمون شده و موفق در دنیا و بهره‌مندی از ابزارها و سیاست‌های جدیدی نظیر سیاست‌های فعال بازار کار سوق داده شود.