در بخش هایی از این مطلب آمده است: ترامپ که در مناظره‌های انتخاباتی گفته بود اگر پیروز شود، به کاخ سفید رفته و سیفون را خواهد کشید، اکنون به عنوان رئیس جمهور آمریکا با شرایط دشواری مواجه است. او از سویی وعده‌های صد روزه مهمی داده که باید از عهده اجرای آن برآید و از دیگر سو، حتی در درون حزب خودش یعنی جمهوری‌خواه هم مخالفان سرسختی دارد!

اما در داخل کشورمان، سینه‌چاکان آمریکا مدتی بود در نقش ستاد فارسی‌زبان هیلاری کلینتون ایفای نقش کردند! آنها آن‌قدر با او احساس نزدیکی داشتند که روزنامه‌اشان را به آگهی‌نامه او تبدیل کرده بودند و هر روز با بهانه و بی‌بهانه، عکسی از عفریته جنگ و مادر داعش را با آراستگی هرچه تمام‌تر در صفحه اولشان چاپ می‌کردند!آن‌قدر در ترویج و مدح او پیش رفتند که گویی قرار است ما هم شناسنامه به‌ دست در این سیرک بزرگ شرکت کنیم! البته آنها حق داشتند برای ارباب دم تکان بدهند، شاید منفعتی، مصلحتی، حساب و کتاب پشت پرده‌ای در کار بوده و ما از آن بی‌خبریم اما هرچه بود، بوی کباب چنان مستشان کرده بود که آداب حرفه‌ای روزنامه‌نگاری را هم به یکباره به کناری نهادند و در کسوت یک نشریه زرد تبلیغاتی به رپرتاژرفتن روی آوردند و کوشیدند دوقطبی موهوم و غیرواقعی کلینتون - ترامپ را به داخل ایران بکشند و در اینجا هم جامعه و رجال سیاسی را به دو دسته موافقان و مخالفان کلینتون تقسیم کنند! آنها همان خواب‌زدگانی هستند که پس از ۸سال دورویی و کینه و دشمنی اوباما، هنوز او را رئیس جمهور مودب آمریکا می‌دانند و در دل شیفته کدخدای تخیلی هستند !کدخدایی که هر جنایتی علیه ملت ایران را روا دانست و از هیچ فشار و تحریمی علیه ما فروگذار نکرد!

حالا سینه‌چاکان داخلی کمتر از بازنده‌های جمهوری‌خواه عزادار نیستند. آنها گویی خودشان در انتخابات شکست خورده‌اند و احساس سرخوردگی وجودشان را فرا گرفته است!

روزنامه‌های اصلاح‌طلب همچون شرق و روزان و آسیا و ...هم بر پیروزی قاطع کلینتون تاکید کرده بودند! البته نباید از نظر دور داشت که کلینتون در ایام فتنه، از اصلاح‌طلبان و فتنه‌گران حمایت کرده بود و شاید این روزها، روزنامه‌های زنجیره‌ای با این خوش‌خدمتی و ایفای نقش ساده فارسی‌زبان وی، می‌کوشیدند آن محبت‌های مادرانه را جبران کنند!

باید منتظر ماند و دید اصلاح‌طلبان چگونه از عهده این گاف بزرگ و آرزویی که به خبر تبدیل کرده بودند بر خواهند آمد!