هنوز بیست و چهار ساعت از دیروز نگذشته است که امروز در خبرها خواندم که این بانوی هنرمند به پدر بسیار هنرمندش ـ پرویز فنی زاده ـ که در عرصه ی بازیگری براستی کم نظیر بود پیوسته است. دقایقی می گذرد. کلاه قرمزی با آن ناز و ادای شیرین اش جلوی چشمانم زنده می شود. و تجسم می کنم که دنیا فنی زاده با چه مهارت شگفتی، آن عروسک بیجان را زنده می کرد و آن ملاحت های دلچسب را با دست و جان خود به کلاه قرمزی می بخشید.

« گوزنها » ی مسعود کیمیایی در برابرم جان می گیرد و بازی خیره کننده ی مرحوم پرویز فنی زاده در آن فیلم همیشه دیدنی. « رگبار » بهرام بیضایی را می بینم و باز این پرویز فنی زاده است که می درخشد. « گاو » ساخته ی داریوش مهرجویی، « سلطان صاحبقران » ناصر تقوایی و بازی بیاد ماندنی فنی زاده در نقش « مش قاسم » و ... و پدر و دختر چه زود از دنیای سینما و هنر این سرزمین کوچ کردند. این درد و دریغ چه سنگین است.