ز وحشت نبود خواب راحت تو را
سر اژدها را زدی از تنش
شب و روز تو پر ز تشویش و بیم
مبادا زند نیش خویش بر تنم
نو هر حیلتی میزدی بی اثر بود در او
کمین کرده بود اژدها تا که وقتش رسد
ندانست که هفت خط دوران تویی سید علی
بکوبی سرش آن چنان بر زمین
که دیگر نجنبد زجا اژدها امیر ارشادی

گزارش یا اعتراض به این نظر