به گزارش دویچه وله، رویترز در گزارش اختصاصی با استناد به "منابع مطلع" از مسیر جدید سپاه پاسداران در خلیج فارس جهت ارسال مخفیانه تجهیزات نظامی برای حوثی‌های یمن خبر داد.

"منابع ایرانی و غربی" در ماه مارس سال جاری میلادی (۲۰۱۷) نیز به رویترز گفته بودند که ایران سلاح یا مستشاران نظامی خود را یا به شکل مستقیم و یا از طریق سومالی به مناطق تحت کنترل حوثی‌ها می‌فرستاده است. این مسیر خطر رودررویی با کشتی‌های گشتی بین‌المللی در دریای عمان و دریای عرب را به همراه داشته است.

رویترز می‌نویسد، سپاه پاسداران از طریق مسیرهایی جدید تجهیزات نظامی را به کشتی‌های کوچک‌تری در مناطقی در دریای عمان می‌رساند که خطر مواجهه کمتری با گشت‌های بین‌المللی در دریای عمان دارند. بارگیری و نقل و انتقال‌ها نیز در آب‌های کویت در نزدیکی خطوط حمل و نقل بین‌المللی انجام می‌گیرند.

یک "مقام ایرانی" که نخواسته نامش فاش شود به رویترز گفته است، از طریق آب‌های کویت "قطعات موشکی، سکوهای پرتاب موشک و مواد مخدر" به یمن قاچاق می‌شوند. او افزوده است که «گاهی از این مسیر برای انتقال پول نقد هم استفاده می‌شود». به گفته این منبع، پول نقد و مواد مخدر برای تأمین هزینه فعالیت‌های شورشیان حوثی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به گفته این مقام ایرانی، آنچه اخیرا و به‌خصوص "در شش ماه گذشته" به یمن قاچاق شده، "قطعاتی موشکی است که امکان تولیدشان در یمن وجود ندارد".

سپاه پاسداران مسئول انتشار وبا در یمن

سازمان بهداشت جهانی در خصوص شیوع وبا در یمن، گفت: بحران وبا در یمن بزرگترین بحران در جهان است.

به گزارش راشاتودی، سازمان بهداشت جهانی افزود: مردم یمن از آب آشامیدنی سالم برخوردار نیستند و این مساله باعث شیوع موج جدید وبا در این کشور شده است.اکنون این بیماری در 21 استان از 23 استان یمن شیوع پیدا کرده است.

بنابر این گزارش، در پنج استان یمن، نیمی از مردم به وبا مبتلا هستند و این بیماری همچنان در حال گرفتن قربانی است.

سازمان بهداشت جهانی اضافه کرده است که تا کنون یک هزار و 742 نفر بر اثر ابتلا به وبا در یمن جان باختند و 320 هزار نفر نیز به این بیماری مبتلا هستند.

این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد افزود: نبود صلح در یمن فرصتی برای ارائه خدمات به مردم این کشور باقی نگذاشته است.

کشور یمن با جمعیتی بالغ بر 27 میلیون نفر بر اساس آمار های سال 2015 پیش از بروز درگیری های دوساله این کشور 90در صد از مایحتاج روزانه خود را از طریق واردات تامین می کرد و در همان زمان نیز بر اساس همین آمار ها نزدیک به هفت میلیون نفر از مردم این کشور در شرایط معیشتی بحرانی به سر می بردند.