جامه ای که به تن آیت الله شاهرودی به عُنوان رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام پوشانده شده، به همان اندازه بی قواره است که رخت ولایت فقیهی به تن آقای خامنه ای. هر دوی این جامه ها در اصل برای افراد دیگری قالب گیری شده اند؛ کسانی که با این عناوین یک مفهوم عینی سیاسی و کارکرد عملی مُرتبط با آن را نمایندگی می کردند.

اختراع مجمع تشخیص مصلحت نظام و تکیه زدن آقای رفسنجانی به ریاست اش، به این واقعیت غیررسمی که وی پس از آیت الله خُمینی قُدرتمندترین فرد در دستگاه قُدرت جمهوری اسلامی به شمار می آمد، چهره تشکیلاتی و رسمی بخشید. با مرگ "رهبر" وقت و دستکاری موثر آقای رفسنجانی برای انتخاب جانشین او، وی در عمل نقش رهبر سایه را برای خود رزرو کرد.

اما این توازُن قُدرت با هر روزی که به عُمر حُکمرانی ولی "مُطلقه" شده افزوده گردید، به سود وی تغییر یافت تا در انتها آقای رفسنجانی را به سطح "بُزُرگ بی بصیرت" تنزُل دهد و از "مجمع" وی نهادی تشریفاتی و بیکاره بسازد.

مرگ آقای رفسنجانی، بر حیات مجمع تشخیص مصلحت به مثابه یک نهاد فرا حُکومتی نیز مُهر پایان گذاشت. پروسه زوال تدریجی نقش مزبور با حذف بیولوژیک وی قطعیت یافت و همراه با او پروژه جاه طلبانه شراکت در قُدرت به واسطه این اهرُم دفن گردید.

به این اعتبار، آقای شاهرودی وارث گور مجمع تشخیص مصلحت نظام است و نه خود آن! البته وظیفه تعیین مصلحت به هنگام اختلاف دو اُرگان مجلس و شورای نگهبان همچنان برای این نهاد باقی می ماند، اما نه به عُنوان یک مرجع مُقتدر فرای آنها، بلکه به مثابه شکل دیگری از بوروکراسی برای اعمال قُدرت "رهبر" و آلت دست وی.

ویژگیهای فردی آقای شاهرودی که گُمانه هرگونه جاه طلبی برای خروج از خط ترسیم شده را از وی می زداید، رییس مجمع انقلاب اسلامی عراق را واجد شرایط ریاست مجمع در دوران جدید کرده است. شُهرت اداری آقای شاهرودی بیشتر به خاطر تحویل گرفتن "ویرانه" قُوه قضاییه از آیت الله یزدی و پاس دادن "ویرانه تر" آن به نفر بعدی است.

بر امتیاز مزبور، مُشارکت در مُعاملات مشکوک تجاری نیز افزوده می شود؛ امری که مُطیع ماندن وی را به گونه دوچندان تضمین کرده است. از یاد نباید برد که آیت الله شاهرودی از نادر آخوندهایی است که به طور داوطلبانه مرجعیت آقای خامنه ای را گواهی داده اند.

مجمع تشخیص مصلحت نظام در دوره تازه همپا با سطح اختلافهای درون حاکمیت، از موضع تحمیلی انفعال در دوره "بُزُرگ بی بصیرت" خارج شده و نقش فعال تری به سود باند حاکم ایفا خواهد کرد. کارکرد مزبور اما بدان هُویت و نقش مُستقلی نخواهد بخشید، بلکه موقعیت مجمع آقای شاهرودی را به عُنوان بازیچه ای در دست اربابانش برای تصفیه حساب و جاده صاف کنی طرحهای شان تثبیت خواهد کرد.