این جهش صادراتی در عین آن که در خود منفعت هایی را چه برای بخش خصوصی و چه برای کلیت اقتصاد ملی به همراه داشته است باعث برخی نگرانی‌ها در بین کارشناسان و در سطح جامعه هم شده است.

این نگرانی‌ها که در ابتدای بحران قطر مطابق معمول در جامعه ایرانی با ساخته شدن مطالب طنز از سوی مردم در فضای مجازی و با یادآوری برخی کمک‌های به کشورهای منطقه از سوی ایران آغاز شده بود حالا برای برخی اقشار در جامعه رنگ و بوی واقعیت به خود گرفته است و شنیده‌ها حکایت از آن دارد که برخی گرانی‌های اخیر در اقلام اساسی در بازار و همچنین افت کیفیت بعضی اقلام خوراکی بی ارتباط با تلاش بخش خصوصی برای حضور در بازار قطر نیست و ظاهرا به این نکته دقت کافی نشده است که حضور در بازار خارجی هر چقد هم حائز اهمیت باشد نباید موجب غفلت از بازار داخلی و یا فشار وارد کردن بر مردم شود.

پرسش قابل طرح این است که در این میان نقش دولت چیست؟ آیا رئیس‌جمهور و تیم اقتصادی دولت قرار است تنها نظاره گر این وضعیت بوده و به بهانه آن که این مسئله حاصل کار بخش خصوصی است سکوت کنند و یا قرار است به میدان آمده و اوضاع را به سود مردم تغییر دهند؟