به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز ۲۰ شهریورماه رسانه های نزدیک به دستگاه امنیتی از بازداشت سه تن از فعالان گروه عرفان حلقه به نامهای مهدی سپهر، شهریار سپهر و علی معماریان در تهران خبر دادند.

این رسانه ها بدون ذکر جزییات، بازداشت شدگان را “از افراد مؤثر در ایجاد هجمه‌های حقوق بشری و کمپین‌های به‌ظاهر بین‌المللی” معرفی کردند.

پس از گذشت حدود دو هفته از زمان بازداشت این افراد کماکان خبری از سرنوشت آنان در دست نیست و پیگیری های خانواده های آنان نیز بی نتیجه مانده است.

یک منبع نزدیک به علی معماریان در گفتگو با گزارشگر هرانا ضمن تایید این موضوع توضیح داد “از زمان بازداشت این افراد، خانواده علی بخصوص مادش تقریبا هر روز به مراجع قضایی و امنیتی مراجعه کرده است اما جواب روشنی به او نمی دهند، هر بار یک چیزی میگویند، یکبار گفتند سیصد میلیون سند برای وثیقه تهیه کنید و روز بعدش گفتند بروید به شما خبر می دهیم. خانواده ها در بی خبری و نگرانی از سرنوشت عزیزان خود به سر می برند.”
لازم به اشاره است پس از محکومیت محمدعلی طاهری، بنیانگذار عرفان حلقه موج گسترده ای از بازداشت هواداران او در سرایط کشور به راه افتاده است.

به تازگی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران آقای طاهری را به اتهام «افساد فی‌الارض» به اعدام محکوم کرده است.

این حکم با انتقاد شماری از نمایندگان مجلس و فعالان سیاسی مواجه شده است.

آقای طاهری از سال‌های ابتدای دهه ۱۳۸۰ خورشیدی با راه انداختن موسسه فرهنگی هنری «عرفاق حلقه» و معرفی نوعی طب مکمل با عنوان «فرادرمانی» به تدریج شهرت یافت. او در سال ۱۳۹۰ بازداشت شد.

طاهری پیش از حکم اعدامی که به تازگی برایش صادر شد، از سوی دادگاه انقلاب به‌اتهام «توهین به مقدسات، مداخله غیرقانونی در امور پزشکی و درمان بیماران، ارتکاب فعل حرام و رابطه نامشروع با لمس نامحرم، استفاده غیرمجاز از عناوین علمی (دکتر و مهندس) و ضاله بودن کتب و آثار» به پنج سال حبس، پرداخت ۹۰۰ میلیون تومان جزای نقدی و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده بود.

محمدعلی طاهری یک بار دیگر هم به اعدام محکوم شده بود اما این حکم از سوی دیوان عالی کشور نقض شده بود. در اردیبهشت سال ۱۳۹۵ با وجود تامین وثیقه برای او، با آزادی‌اش مخالفت شد.

«عرفان حلقه» انواعی از رفتار‌های آیینی فردی و جمعی بر اساس آموزه‌های عرفانی و شبه‌علمی را در برمی‌گیرد که ادعا می‌شود فرد بر اساس آن‌ها به آرامش دست پیدا می‌کند.

در نهادهای رسمی در ایران، از این آیین ها با عناوینی همچون «عرفان های کاذب» یا «عرفان‌های نوظهور» یاد می‌شود.