همه آنهائی که به ملت ایران تسلیت میگویند از روی انسانیت و تعارف است * من ایرانی عزادار نیستم من عصبانی هستم از این همه مصیبت و فاجعه و ماندهام که چرا بقیه ایرانیان به اندازه من عصبانی نیستند؟ تسلیت چه؟
آیا مردم کشور من نمیدانند که این رژیم از روز اول جنایت کار و دروغ گوی و دزد بوده و هست و خواهد بود؟ برای چه نشستند تا چهار تا ده سال بگذرد که کار مملکت و این ملت به اینجا بکشد؟ تسلیت چه داریم به خودمان بگوییم وقتی که خودمان گذاشتیم اینها چهل سال بمانند و کشور را به این روز بیاندازند؟ مقصر خود ما هستیم * همه ما که گذاشتیم عمر کثیف این بی شرفها به چهل سال برسد از ماست که بر ماست
نظر به كثرت حوادت و وقايع منجر به مرگ هموطنان عزيز و ذيق وقت اينجانب تصميم گرفتم پيام تسليتى با تارخ انقضاى يكساله خدمت همه ان هموطنانى كه عزيزانشان را در سوانح جاده اى، ريلى، هوايى ، دريايى و بلاياى طبيعى نظير گير كردن در برف، ماندن زير بهمن، سيل، زلزله و همچنين خودكشى شدن در زندان، كشته شدن در اعتراضات خيابانى، خودسوزيها، اسيد پاشيها قتلهاى برون مرزى و در طى ادم ربايى هاى رژيم در درون مرز قتل پدر بدست فرزند ، قتل فرزند بدست پدر، همسر كشى، مردن از گرسنگى و همچنين راهيان گور(نور) و غيرو از دست خواهند داد عرض نمايم وبراى ان عزيزان طلب مغفرت و امرزش نمايم باشد كه ملت ايران كمى بر سر غيرت اجدادى خود بيايد و اين بساط ادمكشى را در كشورى كه زمانى مهد حقوق بشر بوده جمع نمايد