پس از زلزله، زیر و رو شدن زندگی هزاران زن و مرد و کودک در سرپل ذهاب و روستاهای اطراف و سایر مناطق زلزله زده و تمام شدن تقریبی پس لرزه های زمین و گذشت بیش از چهار ماه از چادر نشینی و کانکس نشینی و بلاتکلیفی مردم آسیب دیده از زلزله، پس لرزه های اجتماعی آن ، همچنان قربانی می گیرد.
شرایط دشوار زندگی، بی کاری، بلاتکلیفی، قولها و وعده های عملی نشده، سرما و طوفان، باران و آبگرفتگی، نزدیک شدن سال نو و چشم انداز زندگی در فصل های گرم سال در کانکس و چادر و ... زمینه ساز بروز بسیاری از مشکلات روحی و روانی است و سبب شده که میزان خودکشی در میان آسیب دیدگان از زلزله افزایش یابد. تا کنون بیش از صد مورد اقدام به خودکشی در این مناطق گزارش شده که در اکثر موارد ناموفق بوده است.
و اما آخرین مورد ، متاسفانه موفق بود. رسول قهرمان پور ، معلم 31 ساله ساکن سرپل ذهاب با حلق آویز کردن به زندگی خود خاتمه داد.
در اخبار منتشر شده، مسوولین به جای هر اقدام دیگری خودکشی را به عوامل دیگری مثل مشکلات خانوادگی و مالی نسبت دادند با این گمان که به این ترتیب از زیر بار مسوولیت های انجام نداده ، می توانند شانه خالی کنند. اما طبق اخبار منتشر و گفته های خانواده ایشان ، رسول قهرمان پور هیچ مشکل مالی و خانودگی نداشته است. مرگ دانش آموزان و همشهری ها و نزدیکان و همچنین تدوام اوضاع آشفته در روحیه اش تاثیر عمیقی گذاشته تا حدی که چنین تصمیمی گرفت ...
در سفر قبلی به مناطق زلزله زده، (اوایل دی ماه) در سرپل ذهاب، سری هم به محله تازه آباد زده بودیم. چادرهای بسیاری کنار هم به صف شده بودند. تراکم جمعیت در اولین نگاه قابل لمس بود. کانکس هایی هم خالی در گوشه ای دیگر به صف بودند. به گفته حاضران کسی نمی خواهد کانکس ها را تحویل بگیرد چرا که مبلغ کسر شده از وام ساخت و ساز بابت این کانکس ها، برایشان قابل قبول نیست و به هر ریال از این وام اندک نیاز دارند تا بتوانند حداقل چهاردیواری خانه هایشان را بسازند، تصور انجام ریزه کاری ها و تکمیل خانه را هم که اصلا نمی کردند.
در تازه آباد برای تقریبا 50 چادر فقط یک دستشویی و حمام وجود داشت، آن هم با فاصله ای بسیار دور از چادرها. می شد تصور کرد که زندگی در چنین شرایطی و تداوم آن چه میزان صدمات و بیماریهای جسمی و روانی ایجاد می کند و ناامیدی از تغییر چنین وضعی بی شک فاجعه ای به بار خواهد آورد بزرگتر از خود زلزله؛ و اکنون این فاجعه رخ داده است و معلم جوانی دیگر سرکلاس حاضر نخواهد شد و خانواده ای بار دیگر عزادار شده است. داغ عزیز یک طرف و انتشار و شایعات و تصاویر ایشان بعد از مرگ و برخوردهای این گونه مسوولان شرایط بسیار نامناسبی را برای خانواده ایشان فراهم کرده است.
به خانواده ایشان تسلیت می گوییم و امیدواریم که مردم زحمتکش و مهربان این منطقه دیگر شاهد چنین رویدادهایی نباشند و بتوانند در کوتاه ترین زمان ممکن کمر زیر این بار سنگین راست کنند. شاید مرگ این جوان معلم تلنگری باشد بر وجوان به خواب رفته مسوولان برای پیشگیری از فاجعه بعدی.