به گزارش جماران، در ادامه ی این گزارش آمده است: بعد از حدود دو ماه و نیم بن بست سیاسی، بالاخره قرار است دولت ائتلافی در ایتالیا با موافقت رئیس جمهور این کشور تشکیل شود.

چهارم ماه مارس بود که مردم ایتالیا برای انتخاب دوباره اعضای پارلمان و در نتیجه تشکیل دولت آینده این کشور به پای صندوق‌ های رای رفتند: انتخاباتی که نتیجه ای ناامیدکننده برای اتحادیه اروپا و طرفداران همگرایی اروپایی به همراه داشت. چرا که احزاب ضد ساختار، پوپولیست و دست راستی توانستند موفقیتی چشمگیر به دست آورند.

در حالی که تفاوت‌ های میان احزاب مختلف باعث شد گمانه عدم تشکیل دولت جدید و یا احتمالا برگزاری انتخابات تکراری تقویت شود، بالاخره دو حزب پوپولیست و دست راستی یعنی جنبش ۵ ستاره و حزب لیگ طی بیانیه‌ ای مشترک در روز پنجشنبه ۱۰ مه (۲۰ اردیبهشت) اعلام کردند برای تشکیل دولت ائتلافی به توافقات خوبی دست یافته‌اند.

این در حالی است که جنبش ۵ ستاره از ابتدای حضور در کارزار انتخاباتی گفته بود حاضر به تشکیل ائتلاف با هیچ یک از احزاب دیگر نخواهد شد. اما پس از ادامه بن بست بر سر تشکیل کابینه جدید، احتمال برگزاری دوباره انتخابات زودهنگام و به‌ ویژه افزایش گمانه‌ زنی‌ ها درباره بازگشت «سیلویو برلوسکونی» رهبر حزب «ایتالیا به پیش» به قدرت، «لوئیجی دی مایو» رهبر جنبش ۵ ستاره به «متئو سالوینی» رهبر حزب لیگ پیشنهاد داد، اگر حاضر شود از ائتلاف با برلوسکونی دست بردارد، حاضر خواهد بود با آنها بر سر تشکیل دولت مذاکره کند.

این در حالی بود که برلوسکونی پیش از برگزاری انتخابات با متحد کردن شماری از جریان‌ های راست‌ گرا و راست میانه سودای بازگشت به قدرت را داشت اما نتایج هر چند برای تشکیل دهندگان ائتلاف خوب بود، اما حزب خود برلوسکونی رای چندان مناسبی کسب نکرد و با تنها حدود ۱۴ درصد بعد از جنبش ۵ ستاره، حزب دموکراتیک و حزب لیگ در جایگاه چهارم قرار گرفت.

سیلویو برلوسکونی که همین ماه با رای دادگاه تجدید نظر توانسته بود محرومیت از هر نوع فعالیت سیاسی تا سال ۲۰۱۹ را از سر خود بردارد، امیدوار بود بار دیگر صندلی نخست وزیری را به دست آورد. اما با مشاهده وضعیت بالاخره خود او از ادامه راه انصراف داد و راه را برای تشکیل ائتلاف میان ۵ ستاره و لیگا هموار کرد.

اما شرکای ائتلاف با وجودی که در بسیاری از مسائل اختلاف دارند، در زمینه مسئله مهاجرت و نفرت از اتحادیه اروپا اجماع نظر دارند.

بر اساس اعلام رسانه‌ های ایتالیایی، سالوینی که به برنامه‌ های ضد مهاجرتی مشهور است به دنبال کسب وزارت کشور است تا از این طریق بتواند برنامه‌ های خود را برای محدودسازی و البته مقابله با روند ورود گسترده مهاجران غیرقانونی پیگیری کند.

از سوی دیگر، برخی رسانه‌ های ایتالیایی می‌ گویند دی مایو هم به دنبال وزارت رفاه است.

با تمایز قابل توجه، برنامه ای که آنها هفته گذشته اعلام کردند ترکیبی از جاه طلبی های با هزینه های بالا همزمان با مالیات های پایین است. این امر موجب افزایش وام های دولتی می شود. به نظر می رسد افزایش بدهی فعلی ایتالیا (۱۳۰ درصد از تولید ناخالص داخلی) مؤتلفین را سر جایشان ننشانده باشد و آنها از قوانین تثبیت مالی اتحادیه اروپا سرباز زنند. برنامه آنها نه فقط نقض این قوانین اتحادیه اروپا است، بلکه آنها عملا این قوانین را به سخره می گیرند.

با این برنامه ایتالیا به بیراهه می رود و مشکلی که دارد این است که این کشور مانند انگلیس نیست که سال بعد از اتحادیه اروپا خارج شود، بلکه برای اروپا خطرناک تر می شود. انگلیس تصمیم گرفت که بدون هیچ برنامه ای اتحادیه اروپا را ترک کند اما این مسئله در مورد ایتالیا صادق نیست. این کشور می تواند از درون به پروژه های اتحادیه اروپا آسیب وارد کند.

مخالفت های پوپولیستی با قوانین تکنوکراتِ ثابت اتحادیه اروپا در دیگر نقاط اروپا هم وجود دارد اما در ایتالیا، این مخالفت ها به قلب اروپا آسیب وارد می کند. و مشخص نیست که اتحادیه اروپا چگونه می تواند به این مسئله واکنش نشان دهد و نشان خواهد داد.