دوشنبه، 7 آبان ماه 1397 = 29-10 2018
7 آبان، سالروز ورود کوروش بزرگ به بابل
کوروش و «اسباب کار» و هراس هر ساله حاکمیت از گردهمایی مردم در پاسارگاد
به قلم: الف-خوش نیت
هفتم آبان، سالروز ورود کوروش بزرگ به بابل میباشد.
کوروش یا ذوالقرنین؛ یک مصلح بزرگ در تاریخ بشریت است که با رفتار نیک اش شناخته می شود.
منشور این مصلح بزرگ بشریت آزادی است. منشوری که بر تغییر تاکید دارد و نه بازگشت به دیکتاتوری.
امروز دوشنبه ۷آبان است همان روزی که مردم را در پاسارگاد برای گرامیداشت روز کوروش، گرد هم می‌آورد. نامش کوروش بود؛ دنبال آزادی مردمان بود؛ بدنبال تمدن بشری رفت و «یاجوج و ماجوج» را از میان برداشت؛ همان‌ها که دل‌ها از اسمشان می‌لرزید. شجاعت بی‌مانند کوروش و استفاده درست از «اسباب کار» این درس را به ما آموخت که با بکارگیری توانمندی‌ها می‌توانیم به آنچه می‌خواهیم برسیم؛ حتی اگر لازم باشد باید سدی در مقابل آن قوم «یاجوج و ماجوج» ساخت. بایستی همبستگی داشت؛ بایستی همه خلاقیت‌ها و اقوام و ملیت‌ها را بکار گرفت و «باید یکی شویم»……
اینک سوال پیش روی ما این است که چرا حاکمیت ولایت فقیه از گردهمایی مردم در روز۷آبان در پاسارگاد واهمه دارد؟ راستی مگر روحانی در منشور حقوق شهروندی خود نگفته بود که مردم از «حق آزادی نظر و بیان» و «تجمع و راهپیمایی» برخوردارند؟ پس چرا همین که اسم روز۷آبان می‌آید تن و بدن مسئولین نظام می‌لرزد؟ نیروهای اطلاعاتی و امنیتی بسیج می‌شوند؟ لباس شخصی ها به تدابیر امنیتی روی می‌آورند؟
چرا از سال ۹۶ گرداگرد مقبره کوروش حصار کشیده و دوربین کار گذشته‌اند؟ مگر در این تجمع چه اتفاقی می‌افتد که اینطور مأموران و دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی به شکل هوایی و زمینی علیه آن بسیج می‌شوند که تا از ۷آبان بگذرند و به ۸آبان برسند!!!
پارسال در همین روزها مردم از اقصی نقاط کشور از کرد و بختیاری و گیلک و مازنی گرفته تا لر و آذری و بلوچ و عرب و فارس به سوی پاسارگاد روانه شدند. هدف هم روشن بود. یکدلی و ابراز همبستگی همه اقوام و ملیت‌ها با هم و با کورش و منشور او.
اما حکومت، هراسان اقدام به بستن مسیرها کرد؛ بطوریکه حتی در میان کوه‌ها نیز بسیجی‌ها را فرستاد تا هیچ‌کس نتواند از کوه‌های اطراف پایین بیاید و خود را به پاسارگاد برساند!!! با اینحال بخشی از مردم که توانستند این محاصره بشکنند و خود را به پاسارگاد برسانند؛ همان کردند که باید می‌کردند؛ از رسیدن به مقصود بسیار خرسند و شادمان بودند و پیامشان به دیگران این بود که :
«مردم ایران از همه ملیت‌ها و زبان‌ها و اقوام یکدل و یکرنگ «آزادی» می‌خواهند. استبداد دیگر بس است…. سرکوب بس است…. زندان بس است…. اعدام بس است…. تنها خواسته ما مردم ایران، آزادی است.»
اینک در ۷ آبان دیگر، پیام دوباره مردم ایران به حاکمان این است که هر چه هم حصار بکشید و دوربین کار بگذارید، هر قدر راهها را ببندید و پستهای بازرسی بگذارید، اما نمیتوانید مردم ایران را از ریشه‌های کهن خود و از خواست عمومی برای آزادی و آزادیخواهی دور بدارید.
از آنجایی که این نادانانِ اشغال گر هرگز نخواهند توانست تنها یک گام برای نوآوری و یا پیشرفت از خود نشان دهند و ناخشنودی مردم هم نشان از ناشایستگی اینان دارد، به کوروش بزرگ رشک میورزند
توانا بود هر که دانا بود
نوری همدانی نمیدونه کورش کی هست و چکاره بوده !
روحانی یکی از موزی ترین و حیله گرتر ین ملایان است که با حیله خود را به قشر جوان ایران نزدیک کرد و وقتی حکومت را بدست گرفت نه تنها به هیچ وعده ای که داده بود عمل نکرد بلکه به جنایت و فساد در کشور افزود و‌آنچه دلخوش ملت بود را هم ازبین برد
با اینکه به دنیا ثابت شده که ان هندی زاده یک خنگی بیش نبوده و با توجه به ان همه وعده هایی که در پاریس قبل از آمدن به ایران داده بود دیدیم وقتی خرش از پل گذشت چگونه گفت او من خودعه کردم حالا با اینهمه این آخوند دوزاری دوباره از این کجستک کد میاره که فلان شکر را خورده آقا مردم صاف و پوستکنده از همه شماها از کوچک و بزرگ متنفرند نام ان بزرگ مرد تاریخ را قبل از وضو شما ها تکرار نکنید چون همهتون دزدید و حرامزاده
مردم ایران چه احتیاجی دارند که جمهوری اسلامی برایشان روز کورش را نامگذاری کند؟ جمهوری اسلامی حتی نوروز مهرگان و شب چله را هم قبول ندارد و سعی در نابودی نوروز و تعطیلات آن را دارد سعی در جایگذینی آن با آیام فاطمیه دارد که چندان موفق نبوده پس بهتر است که مردم ایران خودشان کارهای فرهنگی را دنبال کنند و همانگونه که موسیقی را زنده نگهداشته اند این روزهای مهم را هم بین خودشان زنده نگه دارند و نام گذاری کنند
نمی دانم چرا برخی‌ها از گفتار، پندار و کردار این آخوند‌ها تعجب می کنند * از روزی که جمهوری اسلامی در ایران کاشته شد نه تنها کوروش بزرگ بلکه عمدتا و اصولا ایرانیت و میهنپرستی را جرم خطاب کردند و آن را امنیتی دانستند و با آن امنیتی بر خورد کردند *
مگر فراموش کرده‌اید که چند هزار نفر در همان سالهای پنجاه و نه و شصت به جرم میهنپرستی تیر باران شدند؟ اگر فراموش کرده‌اید پرونده‌های آنها موجود است، بروید و ببینید که به جرم میهنپرستی تیر باران شدند دقیقا کلمه‌ای که در پرونده بسیاری از تیر باران شدگان سالهای پنجاه و نه و شصت نوشته شده *
با درود ما مردم ایران هستیم وهیچ ملیت دیگری در ایران نداریم یک ملت داریم وبس و خواهش مکنم کمی توجه کنید به واژه ها و بکار گرفتن آن
یا اینکه اینچنین نوشتن مغرضانه میباشد
پاینده ملت ایران
کوروش هم میهن گرامی، نخست اینکه ما در ایران ملیت های دیگری هم داریم و آن همسران برخی از ایرانیان هستند و یا پناهنده از کشور دیگری که باید بنا به خواسته کوروش بزرگ همه آنها در این همبستگی همگانی شرکت کنند دوم اینکه سخن کوروش بزرگ برای نابودی یاجوج و ماجوج (جمهوری اهریمنی اسلامی) بایستی همبستگی داشت، بایستی همه خلاقیت‌ها و اقوام و ملیت‌ها (کوشش آمریکا برای همبستگی با ایرانیان و بریدن دست کشورهای یاری دهنده) را بکار گرفت و باید یکی شد، دور از اندیشه نیک نیست هنگامی که ما برای دستیابی به آزادی توانِ از میان بردن این قبیله یاجوج و ماجوج را نداریم، به یاری جهانیان نیاز داریم و در اینجا نگرش ملیت ها همان همبستگی جهانی است
روز ۷ آبان بر همه ایرانیان میهن پرست گرامی باد