تونس گفتید و داغ دلم تازه شد * سال ۱۳۵۶ بود در سویس با یک تونسی که طرفدار شدید حبیب بورقیبه بود تصادفا آشنا شدم * هرگز فراموش نمی کنم وقتی فهمید من ایرانی هستم اولین حرفی که به من گفت با یک لبخند تلخ بیمزه‌ای که هرگز فراموش نمی کنم این بود که "تا سال دیگر شاه از ایران می رود" * که عصبانی شدم و به او گفتم این چه حرف مزخرفی است که میزنی؟ که پاسخ داد حالا خواهید دید *

حدودا یک سال پس از سخن او ایران به روز سیاه نشست و باقی ماجرا از آن زمان تا بحال همیشه وقتی یک ایرانی به من می گوید که مردم ایران در رفتن شاه و آمدن خمینی نقش اصلی را داشتند، به حال و روز بی‌خبر و زار آن فرد می گریم چون دست کم من بهتر می دانم که چه دست هایی در کار بودند که نظام پادشاهی را سرنگون کنند و آخوند‌های کثیف را بر سر این ملت خراب کنند * تفو بر تو‌ای چرخ گردان تفو

گزارش یا اعتراض به این نظر