یکشنبه، 21 بهمن ماه 1397 = 10-02 2019
ایران؛ گورکن ، پا به فرار است ، هوا توفانی است!
عارف پژمان
«راهزن»، زنده به گور است، به اوستا سوگند
ریش آخوند به تنور است ، به فردا سوگند
دل چرا بندی به خاموشی قبل از توفان
صبح ،در حال ظهور است، به آوا سوگند
نعش چهل ساله، مگر لایق گورستان نیست
این وطن ، سنگ صبور است ، به غوغا سوگند !
همه جا میلهءزندان، همه جا اعدامی
پاک، پرونده قطور است، به حاشا سوگند
شصت و اند ضربهء شلاق، پی یک پرسش
وحشتی کامل و کور است، به دارا سوگند
روضهء « شام غریبان» ، دگر مضحکه شد
این زمستان به سر آمد ، به گل ها سوگند
گورکن ، پا به فرار است ؛ هوا، توفانی است:
بسته، هر راه عبور است، به دریا سوگند!
با درود فراوان به عارف پژمان به امید آن که هم میهنانمان این نوید آزادی و دیگر نوا های دلنشین که پیام از فردایی بسی روشن برای ایران و ایرانی دارند به گوش دل شنیده و برای پایان دادن به جمهوری پلید اسلامی قدم در راه مام میهن بردارند
بسی روشن است که صبح چنین فردایی یک شبه نخواهد دمید بی رنج گنج میسر نخواهد شد و کسی دیگر پشت ما نخواهد خارید فردای ما و ایران بدست ما ایرانیان با دل در گرو ایران باید ساخته شود
به امید آزادی هر چه پیشتر!
با درود دوباره!
سیامک شوروی
سید علی چلاق مفعول روزه خوان دوزاری به گور میرود و با خودش میراث منحوس پانصد ساله ی شیعه گری و بچه بازی صفوی را هم به زیر خاک خواهد برد نفرین و مرگ به تازی پرستی و شیرابه ی متعفن آن شیعه گری
عالیجناب پژمان
نیست نیازی به سوگند که روز آمده است
همه خفاش ها گم شده یا بشوند شکی نیست
هور ایران همه جا نور افشان از خلیج پارس تا دریای خزر
شب تاریک سپری شد گله گرگ و گراز آخرین زوزه دهند سر که خورشید آمد
نیست نیازی به قسم باور کن ورشو جمع بکند دفتر و ذستک این سید مفعول علیل / امیرارشادی
عارف پژمان، سیامک شوروی، شهنام، امیر ارشادی ، درود به همه شما هم میهنان خوبم ای کاش این سخنان شما ها در سراسر وطنمان پخش میشد!
ای کاش