به گزارش ایلنا، حجت الاسلام محمدعلی ایازی، در خصوص مباحث مربوط به واگذاری بخشی از کوه دماوند به سازمان اوقاف و بعد تکذیب این موضوع و واگذاری کامل آن به منابع طبیعی، به آیات قرآن کریم در سوره انفال اشاره کرد و اظهار داشت: در ابتدا باید گفت که دماوند یک اسم کلی است که وقتی به آنجا می‌رویم، می‌بینیم که چندین روستا زیرمجموعه آن قرار دارند؛ مشابه این در مورد کوه سبلان هم هست؛ و، چون بحث موضوعی است باید به صورت دقیق مشخص شود که کجای دماوند مورد بحث بوده است؛ اگر خود کوه باشد که مثل مراتع، جنگل‌ها و دریاها، این‌ها جزء انفال هستند و جنبه شخصی ندارد؛ البته می‌توانند اجاره دهند؛ مثل گذشته که برخی انفال را اجاره می‌دادند.

عضو برجسته مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم در توضیح بیشتر لغت انفال گفت: انفال در لغت به معنی کار غیر واجب است، اما در اصطلاح به اموالی گفته می‌شود که در اختیار دولت‌هاست و در اختیار شخص خاصی نیست و کسی هم نمی‌تواند این اموال را در اختیار و انحصار خودش بگیرد و دست ید ملکیت بر آن بگذارد؛ مثل مراتع، جنگل‌ها، کوه‌ها، آب دریاها، دریاچه‌ها و ... که این‌ها به اصطلاح امروزی اموال عمومی هستند.این قرآن پژوه خاطرنشان کرد: البته الان گاهی به نقاطی مثل شمال کشور که می‌رویم، می‌بینیم که قسمتی از جنگل‌ها مالک شخصی دارند و اصلا جز محدوده یک روستای خاص محسوب می‌شوند؛ یعنی درست است که جنگل است، اما اینطور نیست که مالک شخصی نداشته باشد؛ و از این رو فقط یک سری جا‌های عمومی هست که ملکیت آن شخصی نبوده و مالکیت آن عمومی است.

ایازی خاطرنشان کرد: حالا که بحث دماوند مطرح شده، بد نیست اشاره شود که امامزاده‌ای در یکی از روستا‌های محدوده دامنه کوه دماوند گذاشته‌اند که من برای اولین بار در ۴۰ - ۵۰ سال اخیر شنیدم و آن مسئله امامزاده هارث است؛ بحق اسم‌های عجیب و غریب است که می‌شنویم! این هم خودش مسئله‌ای است که این اصلا وجه تملکش برای کجا و چی بوده که این جای بحث است. این اصلا روشن نیست که بتوانیم راجع به آن صحبت کنیم.

وی افزود: امامزاده‌های زیادی در محدوده دماوند هستند که اکثرشان علمای زیدیه هستند و اصلا امامزاده نیستند، حتی همین امامزاده بالای روستای کن یعنی امامزاده داوود هم همینطور است. من یکباری که به این مکان رفتم و شجره نامه آن را نگاه کردم، دیدم که تقریبا با ۱۳ واسطه به امام معصوم می‌رسد و بعد هم تحقیق کردم دیدم ایشان از علمای زیدیه هستند؛ یعنی ایشان با یک، یا دو یا حتی سه واسطه به امام معصوم نمی‌رسد که لفظ امامزاده به آن اطلاق شود، بلکه با ۱۳ واسطه به امام معصوم می‌رسد و از علمای قرن چهارم هست؛ امامزاده هارث هم ممکن است مثل ایشان باشد.

این استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: همین‌طور در اصفهان هم امامزاده‌هایی هستند که اصلا جزو دراویش هستند؛ دراویش دوره متأخیر قرن چهارم و پنجم و حتی برخی برای قرن دهم هستند که حالا عنوان امامزاده روی آن گذاشته اند.

دروغگويی روحانی اینبار درباره مصادره کوه دماوند

باغی در دماوند که یک‌روزه نابود شد...رد می‌شدیم، یکدفعه متوجه شدیم چیزی تا چند روز پیش بود و امروز نیست. ابتدا فکر کردیم حافظه ما ضعیف شده است، اما دقت کردیم، دیدیم نه درختان قلع و قمع شده‌اند. به گزارش تارود دماوند، حکم داشتند و یک‌روزه قلع و قمع کردند؛ این جمله‌ای است که از زبان شاهدان صحنه گفته می‌شود.

روحانی امروز در جلسۀ هیئت دولت تصاحب کوه ها، جنگل ها و مراتع کشور توسط سازمان اوقاف را شایعه دشمنان جهت ایجاد نگرانی در بین مردم خواند و گفت : "مگر می شود کوه و بیابان و جنگل را وقف کرد؟ این ها شایعاتی است تا مردم را نگران کنند."

به گزارش رادیو فرانسه، این در حالیست که معاون سازمان دولتی جنگل ها و مراتع کشور تأئید کرد که سازمان اوقاف با اتکاء به رأی دیوان عالی پس از تصاحب مراتع و دامنه های کوه دماوند، غنی ترین و باستانی ترین جنگل های کشور – جنگل های هیرکانی در شمال – را نیز تصاحب کرده و اکنون بیم آن می رود که با بهره برداری سودجویانه از این منابع طبیعی که در اصل اموال عمومی است صدمات جبران ناپذیری نیز به محیط زیست کشور وارد شود.

روحانی بدون اشاره به اظهارات صریح سازمان دولتی مراتع و جنگل های کشور مدعی شد که این سخنان "شایعات دشمنان" است و در مقابله با جمهوری اسلامی به گفتۀ روحانی "دشمن راه سومی را در پیش گرفته و آن ایجاد شایعات روزمره میان مردم است.

روحانی که از واکنش سریع رسانه‌ها و کاربران شبکه‌های اجتماعی غافلگیر شده گفت: عجیب است چطور گوش شنوا برای این شایعات بی‌اساس و بی‌ربط وجود دارد.

همزمان معاون سازمان ثبت اسناد و املاک گفت: همه اراضی قله دماوند به نام دولت سند زده شد. صادق سعادتیان هم‌چنین گفت که مورد اختلاف پلاک‌های ثبتی ۶۸ و ۶۹ در دست بررسی است و قطعا با حکم قضایی حفظ خواهد شد.

پیش‌تر اعلام شده بود که پلاک‌های یاد شده در منطقه ملار و با فاصله دورتری از اراضی دماوند قرار دارد، و «کارگروهی متشکل از اداره منابع طبیعی و ثبت اسناد مازندران» تشکیل شده که قرار است با دعوت از سازمان اوقاف درباره موضوع «وقف» آن تصمیم گرفته شود.

موضوع وقف بخشی از قله دماوند از زمانی لو رفت که روزنامه همشهری روز پنجم مرداد گزارش داد که یک قسمت از ۱۱ قسمت کوه دماوند به تملک سازمان اوقاف درآمده و این امر با موافقت دیوان عالی صورت گرفته است.

بیانیه بنیاد میراث پاسارگاد درباره مصادره کوه دماوند

شکوه میرزادگی
از سوی بنیاد میراث پاسارگاد

به گزارش خبرگزاری های رسمی حکومت اسلامی «سازمان اوقاف با اخذ رأی از دیوان عالی کشور» یک بخش از کوه دماوند را وقف شده اعلام و آن را مصادره کرده است.

کوه دماوند علاوه بر اهمیت تاریخی و استوره ای خود، بنا بر تعریف های جهانی، به عنوان یکی از مهم ترین میراث طبیعی ملی ایرانیان شناخته می شود. و براساس قوانین موجود جهانی نگاهداری و نگاهبانی از هر تکه از میراث ملی از وظایف دولت و سازمان های مربوط به میراث فرهنگی و طبیعی ست. (1)

اکنون، بر خلاف قوانین موجود، «سازمان اوقاف کل کشور« مدعی ست که براساس توافقنامه‌ای که با سازمان جنگل‌ها و مراتع دارد و در سال 1390 به تصویب رسیده بخشی از کوه دماوند به تصرف این سازمان درآمده است.

درتوافقنامه غیرقانونی 1390 گفته می شود که «اموال و اراضی ملی، مراتع، جنگل ها، بیشه زارها، و ... می توانند «تبدیل به احسن» شوند و به تصرف سازمان اوقاف درآیند.

بر اساس این توافقنامه تمام آن چه که در مالکیت مردمان ایران می باشد، اگر که در خدمت «کارهای اسلامی» در آید، امری خیر و در واقع «تبدیل به احسن» شده است.

توجه داشته باشید سازمان اوقاف سازمانی ست که زیر نظر مستقیم «ولی فقیه» کار می کند و درآمدهایی را که از مصادره اموال مردمان ایران به دست می آورد، منهای سهم هایی که نصیب «مراجع دینی» می شود، به مصرف اموری می رسد که نه تنها جزو «کارهای خیر» شناخته نمی شود بلکه هیچ ربطی هم به کل مردمان ایران ندارد و تنها منافع سیاسی ـ مذهبی سران حکومت اسلامی را تامین می کند. (2)

تردیدی نیست که دست انداختن بر بخشی از کوه دماوند، به معنای بهره برداری های نادرست، از جمله کندن و فروختن سنگ های گرانقیمت آن منطقه، و ویران کردن این اثر با ارزش ملی را به دنبال خواهد داشت.

بنیاد میراث پاسارگاد اعلام می کند که مصادره کردن یکی از مهمترین آثار طبیعی مردمان ایران امری غیر قانونی ست و مردمان ایران حق دارند از این «دزدی و چپاول» سازمان اوقاف، به سازمان های مربوط به میراث طبیعی جهانی شکایت ببرند.

طبیعی ست که بنیاد میراث پاسارگاد نیز، مثل همیشه، از هر نوع تلاشی برای نگاهبانی و نگاهداری از دماوند زیبا و با شکوه، و همراه بودن با مردمان ایران در این مورد کوتاهی نخواهد کرد.

*********

1ـ دماوند در تیرماه سال 1387 به عنوان اولین اثر طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و قرار بود که بلافاصله پرونده آن برای ثبت جهانی به یونسکو فرستاده شود. اما از آنجایی که سالیان سال است بخش هایی از این کوه مورد بهره برداری های غیرقانونی مسئولین دولتی و یا وابستگان آن ها قرار دارد این کار انجام نشده است.

2ـ بخشی از کارهایی که سازمان اوقاف با پول ها و اماکن مصادره شده مردمان ایران انجام می دهد:
ـ اداره موسسه ای زیر نام «چاپخانه قران کریم» که بزرگترین چاپخانه خاورمیانه است و کارش انتشار کتب مذهبی ـ سیاسی به زبان های مختلف دنیاست.
ـ ترجمه قران به زبان های مختلف دنیا و چاپ و انتشاروسیع آن و دیگر کتب دینی و مذهبی در ایران و در کشورهای خارجی
ـ انتشار فصلنامه های متعدد که همه آن ها در زیر پوشش «فرهنگی، ادبی، و اجتماعی» به تبلیغات سیاسی ـ دینی حکومتی می پردازد.
ـ تهیه مجلاتی برای مغزشویی کودکان و نوجوانان
ـ ساختن مساجد و تکیه و حسینه در کشورهای مختلف جهان برای تبلیغات و تظاهرات در روزهای مذهبی
ـ ساختن و اداره ی سازمان هایی ظاهرا مذهبی در کشورهای مختلف جهان و برای کنترل، جاسوسی و به هم ریختن سازمان ها، و گروه های اپوزیسیون.

********************************

آقای رهبر! یه دماوند رو میذاشتین واسه ما بمونه

روزنامه اعتماد نوشت: «بزرگ‌ترین مشکل ما در حال حاضر خالی بودن جیب مبارک است، خزانه هم کاملا خالی است، آن‌قدر اوضاع خراب است که قبله عالم دستور دادند قله دماوند را بگذارند برای فروش.»

۱۰ سال از پخش خانگی سریال «قهوه تلخ» می‌گذرد و حالا با گذشت کمتر از یک ماه از روز ملی دماوند، این دیو سپید کهنسال، وقف شده است. شاید شنیدن این خبر، حتی برای ضحاکی که در بند دماوند از ترس فرارسیدن روز داوری و تیغ عدالت گرشاسپ پنهان شده، مایه حیرت باشد، حیرت از اینکه چگونه می‌توان از مراتع دماوند گرفته تا قله آن را وقف کرد؟حتی تکذیبیه سازمان اوقاف نیز باری از این خبر شگفت نمی‌کاهد، مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان مازندران که سعی دارد وقف دماوند را سوءاستفاده برخی از فضا عنوان کند، در تکذیبیه می‌گوید که «قله دماوند وقف نیست، بلکه موقوفه یکی از یال‌های دماوند است که به عنوان مرتع ملار شناخته می‌شود.» تکذیبیه‌ای که ابعاد حقوقی آن قابل تامل است، به تاکید مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان مازندران، این یال دماوند، در سال ۸۲ سندی دفترچه‌ای به نام موقوفه صادر شده و وقف‌نامه آن مربوط به سال ۴۱ است.

چه قله، چه مرتع و چه یک برش یا به قول مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان مازندران، یک یال از دماوند، در فضایی که هنوز وضعیت تقدیم ۵ هزار و ۶۰۰ هکتار از جنگل‌های هیرکانی در آق‌مشهد به نام وقف به یک شخص مشخص نیست، چگونه می‌توان اموال طبیعی و عرصه‌های ملی را به نام وقف تصرف کرد؟ این تکذیبیه پاسخی روشن برای این مساله ندارد و حتی معتقد است: «مردم این منطقه اعتقاد به وقف دارند و وقفیات را انجام می‌دهند.»«یک‌یازدهم کوه دماوند، از پایین کوه تا قله با صدور سند به تملک اوقاف در آمد.» انتشار خبر صدور سند وقف یک یازدهم از کوه دماوند و تملک آن توسط اداره اوقاف در روز یکشنبه این سوال را پیش کشید که آیا اراضی و اموال ملی وقف شدنی است؟ خبر صدور این سند توسط رییس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور در وضعیتی خبرساز شد که هفته گذشته ۵ هزار و ۶۰۰ هکتار از جنگل‌های هیرکانی در ساری با عنوان وقف به یک شخص واگذار شد.

این درحالی است که برای وقف، عموما چند سوال ساده باید پاسخ داده شود: مالک کیست و نیت از وقف چیست؟ و اینکه آیا اراضی ملی، کوه، دریا، دشت و بیایان مالکیت شخصی دارند که بخواهند وقف شوند یا به اداره اوقاف سپرده شوند؟ «مصطفی نوری» وکیل پایه یک دادگستری به «اعتماد» می‌گوید: «اموال عمومی براساس قوانین عامه نه‌تن‌ها در ایران بلکه در همه جای دنیا قابلیت انتقال مالکیت ندارند.»

«امیرحسین آبادی»، عضو کانون وکلا و وکیل پایه یک دادگستری نیز با ابراز تاسف از شنیدن خبر وقف کوه دماوند و ۵ هزار و ۶۰۰ هکتار از اراضی جنگلی به یک شخص تاکید می‌کند که حتی دولت هم مالک کوه‌ها، دریاها، جنگل‌ها و منابع طبیعی نیست که بخواهد آن‌ها را به کسی واگذار کند یا آن‌ها را وقف کند، این‌ها میراث و منابع ۸۰ میلیون نفر هستند، نه بستری برای منفعت‌جویی عده‌ای خاص.

قله دماوند هم ملاخور شد؛ واکنش کوبنده مردم

روزنامه همشهری چاپ تهران، روز یکشنبه، به نقل از سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور، از صدور سند وقف برای یک یازدهم کوه دماوند، شامل بخشی از دامنه تا قله این کوه، به ‌نام سازمان اوقاف خبر داد. مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان مازندران، این تصاحب را تایید کرد و گفت که این قسمت «یکی از یال‌های دماوند است که به عنوان مرتع ملار شناخته می‌شود.

قله دماوند مهم‌ترین اثر ملی طبیعی و جزو مناطق حفاظت‌شده سازمان محیط ‌زیست است که در سال ۸۷ به‌عنوان نخستین میراث ملی طبیعی ایران به ثبت رسید. پیشتر سازمان اوقاف توانسته بود با موافقت دستگاه قضایی جمهوری اسلامی بخشی از جنگل‌های شمال ایران را نیز تصاحب کند.

به گزارش رادیو فرانسه، روزنامه همشهری نوشت: «در آخرین جلسه شورای ‌عالی قضایی، رئیس سازمان ثبت اسناد خبر از ثبت سند برای قله دماوند و ۱۸هزار هکتار اراضی کوهپایه‌ای آن داد، اما پیگیری‌های همشهری حاکی از آن است که ظاهرا سازمان اوقاف برای یک پلاک از ۱۱ پلاک ثبتی (از دامنه تا قله دماوند) سند وقفی گرفته است.»

موجی از نفرت عمومی

برملا شدن این اقدام ننگین موجی از اعتراضات را در شبکه‌های اجتماعی به ‌دنبال داشت و کاربران انزجار و تنفر خود ار این اقدام چپاولگرانه منعکس کردند و از جمله نوشتند:

دریا را دادند رفت! خشکی رو دادند رفت! کوه رو هم بین خودشون سند زدند! دماوند را نجات دهیم. این جماعت وطن‌فروش همه چیز را به سخره گرفتند.

تصور کنید قله دماوند یک کیک است که به ۱۱قسمت تقسیم شده و حالا برای ۱۰قسمت از آن یک سند به نام منابع طبیعی صادر شده و یک قسمت آن نیز با صدور سند به تملک اوقاف در آمده است.

کشتار ۱۵۰۰ تظاهر کننده، عدم شفافیت در مورد هواپیمای اوکراین، واگذاری به چین و روسیه، دستور به برگزاری مراسم محرم وسط کرونا، واگذاری دماوند و جنگلهای هیرکانی ...رویه کار در جمهوری اسلامی به این شکل شده‌است؛ این سیستم بنیان وجودی‌اش را به‌ایجاد تضاد با خواست مردمش گره زده است

دماوند را اعدام نکنید....منتظر متحد شدن مشت‌ها باشید....تا آخوند کفن نشود این وطن، وطن نشود

(هشتگ دماوند وقفی نیست - ۵مرداد۹۹)