بهارنیوز: هر روز تعداد گدایان این شهر بیشتر می‌شود و انفعال مسئولان همچون همیشه مردم را در این مورد هم ناامید کرده است. برنامه‌های طلایی ارائه می‌کنند و شعارهای آنچنانی سر می‌دهند؛ تو گویی آمده‌اند که نه تنها ایران، که همه جهان را نجات دهند اما به عمل که می‌رسیم، مردم همچنان تنهایند و کشور همچنان به حال خود رها شده! تمام هنر مسئولان در طول سالیان این بوده که بنر و بیلبورد هوا کنند که مردم! به گدایان کمک نکنید! اما هرگز نگفته‌اند که اگر مردم کمک نکنند آن دسته‌ای که حقیقتا محتاجند، شب‌ با چه حالی سر به بالین بگذارند؟!

شهردار تهران اخیرا لایحه برنامه سوم توسعه شهری تهران را تقدیم شورای شهر کرد. یکی از موارد مهم مندرج در این برنامه جمع‌آوری متکدیان تا شهریور سال ۱۳۹۸ بود؛ طرحی که سالیان سال است وِرد زبان شهرداران و مسوولان مختلف است اما همچنان معطل مانده و هیچ اقدام قابل ذکری درخصوص آن انجام نشده است. جمع‌آوری متکدیان با یک اقدام ضربتی ممکن است اما مساله اینجاست که برای سرنوشت این افراد پس از جمع‌آوری، هیچ برنامه درست و درمانی وجود ندارد. همین می‌شود که هر بار متکدیان را پس از جمع‌آوری رها می‌کنند و آنان هم به دامان شهر بازمی‌گردند.

مجید ابهری (مدیر طرح «شهر بدون گدایم آرزوست») می‌گوید: ما سازمانی مافیایی به نام گ.ت.ت داریم که علامت اختصاری «گدایان تهران و توابع» است. در این سازمان کودک اجاره می‌دهند، گریم می‌کنند و از این طریق افراد را نابینا و چلاق می‌کنند و حتی به گدایان خدمات سرویس رفت و برگشت ارائه می‌دهند. اعضای هیات رییسه این مافیا ۷ نفر هستند و این سازمان باندهای زیرمجموعه‌ای هم دارد.

وی ادامه می‌دهد: متکدیان دژبان دارند و اگر یک گدای میدان فردوسی برای گدایی به میدان انقلاب برود، با او برخورد شدیدی می‌شود. خانواده‌هایی هم وجود دارند که فقط مسئول به دنیا آوردن و کرایه دادن بچه هستند و بچه‌های آنها از همان بدو تولد؛ معتاد هستند. جلوی امامزاده صالح سرقفلی برای ۶ ماه گدایی ۱۰ میلیون تومان و جلوی حرم شاه عبدالعظیم ۱۲ میلیون تومان است.