در این نامه به ابراهیم رئیسی گفته می‌شود، قادری در سال ۲۰۱۶ در یک محاکمه "کاملا ناعادلانه" بر پایه "اعترافاتی که زیر شکنجه گرفته شده" به اتهام "همکاری با دولت‌های متخاصم علیه جمهوری اسلامی ایران" به ۱۰ سال زندان محکوم شده است؛ اتهامی که "بیش از حد مبهم" است.

عفو بین‌الملل می‌نویسد، این اعترافات "اجباری" را از کامران قادری پس از این که او را "تهدید کردند و برای مدت طولانی در زندان انفرادی نگهداشتند" گرفته‌اند.

قادری در گفت‌وگو با همسرش سلول انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین را مانند یک "قبر" توصیف کرده است؛ قبری "به طول حدود یک‌و‌نیم متر که نه پنجره و نه تخت داشت" و "او مجبور بود در آن روی زیراندازی باریک بر روی زمین" بخوابد.

کامران قادری، متولد ۱۳۴۲، شهروند ایرانی– اتریشی، دکتری برق و الکترونیک از دانشگاه تکنیک وین اتریش و فعال در حوزه آی تی(فناوری اطلاعات) و مدیر شرکت آوانک در وین پایتخت اتریش است. او صبح روز ۱۲ دی ۱۳۹۴(دوم ژانویه ۲۰۱۶) پس از ورود به ایران در «فرودگاه امام خمینی» توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.

وی به مدت ۴۷۲ روز در سلول انفرادی بود و پس از آن در تاریخ ۲۸ فروردین ماه به بند عمومی زندان اوین منتقل شد. این شهروند دوتابعیتیتوسط دادگاه انقلاب تهران به اتهام «جاسوسی و همکاری با دول متخاصم» به ۱۰ سال حبس محکوم شد و این حکم در دادگاه تجدید نظر هم عینا تایید شد.

او پیش از بازداشت بارها برای شرکت در سمینارهای علمی و تحقیقی و معامله‌های تجاری به تهران سفر کرده بود و هیچگاه با مشکلی مواجه نشده بود. آقای قادری در اکتبر سال ۲۰۱۵ همراه با رییس جمهور این کشور و هیاتی از فعالان حوزه اقتصادی به ایران سفر کرد. او پدر سه فرزند ۱۳ ساله، ۱۰ ساله و سه ساله است که با مادرشان در شهر وین اتریش زندگی می‎کنند.

نامه زندانی سیاسی به مادرش: پایان این حکومت

نامه زندانی سیاسی سهیل عربی خطاب به مادرش که او نیز اخیرا بازداشت شده است: پایان این حکومت فاسد همین نزدیکی‌ها و به همین زودی است

خبرگزاری هرانا – سهیل عربی زندانی عقیدتی در زندان اوین، طی دلنوشته ای خطاب به مادرش به بازسرایی سروده ای اجتماعی_سیاسی پرداخته است. فرنگیس مظلوم مادر سهیل عربی در تاریخ یکم مرداد ماه سال جاری توسط نیروهای بازداشت شده و هم اکنون در زندان اوین تحت بازجویی به سر می برد.

سهیل عربی خطاب به مادرش نوشت: ....مردن گلها و گیاهان نرم و لطیف، کاملاً مشهود است. لحظه لحظه نزدیک شدن گل آفتابگردان به مرگ را می‌توان دید و فهمید، اما کاکتوس تا آخرین لحظه ظاهری مستحکم دارد. اصلاً به‌نظر نمی‌رسد که مرده است یا در حال نزدیک شدن به مرگ است، چون از درون میگندد و به مرگ نزدیک می‌شود و مرگی ناگهانی دارد. خارهای این کاکتوس سالهاست که در تن من، ما و مردم زادگاه من است. کاکتوسی که از درون گندیده و به‌زودی از شر آن خلاص می‌شویم. بمان مادر، استوار بمان مادر که پیروزی محصول تدبیر و مقاومت است. بمان که پایان این حکومت فاسد همین نزدیکی‌ها و به همین زودی است....