در حالی که رئیس سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت علت اصلی کمبود انسولین را تحریم‌های آمریکا و کمبود ارز می‌داند، مسئولان دیگر مدعی‌اند که کمبودی در کار نیست. وزیر بهداشت یکی از کسانی است که بارها گفته کمبودی در رابطه با واردات انسولین آنالوگ (قلمی) در بازار ایران وجود ندارد.

همچنین رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی تهران، می‌گوید که امسال نیز یک و نیم برابر نیاز مردم ایران انسولین وارد شده است. او علت کمبود را جای دیگری جست‌وجو می‌کند و می‌گوید: پس نباید هیچ کمبودی وجود داشته باشد. اما انسولین وارد شده، دوباره صادر می‌شود. یا به عبارتی از راه‌های غیرقانونی از کشور خارج می‌شود.

قرائت دیگر این گفته ها این است که انسولین و داروهای وارداتی قاچاق می‌شوند.

در این میان خبر کشف ۱۹ کامیون حامل داروی قاچاق در عراق به پدیده کمبود دارو در ایران چهره جدیدی بخشیده است. زیر هشتگ "انسولین نیست" برخی از کاربران به نقش پنهان و آشکار برادران قاچاقچی (سپاه پاسداران) در امر قاچاق دارو اشاره کرده‌ و می گویند کاروان داروی قاچاق با ۱۹ کامیون، موضوعی نیست که بدون توجه کسی از مرز رد شده باشد.

تا اینجا مشخص شد که کمبود انسولین ناشی از تصمیم حکومت و شرکت‌های وابسته به سپاه پاسداران است و نه ناشی از تحریم های آمریکا.

واقعیت این است که برای حاکمان جمهوری اسلامی چیزی که اصلا اهمیت ندارد، درد و رنج مردم ایران است. آنها درحالی از کمبود ارز صحبت می کنند که برای ارسال موشک برای حزب‌الله در لبنان و حوثی‌های یمن مشکل ارزی ندارند. بنابراین انتخاب خامنه‌ای و پاسدارانش موشک به جای انسولین و داروست.