مرضیه امیری، مادر شهرام امیری، در این گفت‌وگو با یکی از رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور، با بیان این‌ که همسرش پس از اعدام شهرام امیری دچار افسردگی شده بود، گفت یک ماه پیش، ۱۵ مرداد، هنگام ورود به منزلش در کرمانشاه با همسرش که «حالش به هم خورده و روی زمین افتاده بود» روبه‌رو می‌شود که چند لحظه بعد به کما می‌رود. به‌ گفته وی، علت فوت عسگر امیری در گواهی فوت او «ایست قلبی و کمبود تنفس» ذکر شده است. او تاکید کرد که اعدام شهرام امیری به افسردگی پدرش انجامیده بود.

شهرام امیری پژوهشگر و متخصص رادیوایزوتوپ‌های پزشکی در دانشگاه صنعتی مالک اشتر بود که سال ۱۳۸۸ در سفر حج ناپدید شد و ۱۳ ماه بعد، پس از انتشار چند ویدئو با سخنان متناقض، به دفتر حافظ منافع ایران در آمریکا رفت و ۲۴ تیر ۱۳۸۹ به ایران بازگشت و مورد استقبال مقام‌های ایرانی قرار گرفت. در آن زمان روایت‌های بسیار متفاوتی از زبان برخی مقام‌های ایرانی و آمریکایی درباره ناپدید شدن و حضور شهرام امیری در آمریکا و چگونگی بازگشتش به ایران منتشر شد. خود او پس از بازگشت در یک نشست خبری گفت که «پیشنهادهای مالی مقامات آمریکایی را نپذیرفتم و با وجود فشار، با آنان همکاری نکردم».

با این حال یک عضو خانواده شهرام امیری ادعا کرد که اعضای خانواده او «یک ماه در بازداشت بودند تا او مجبور به بازگشت به ایران شود». بنا به آن‌ چه خانواده امیری به رسانه‌ها گفتند، شهرام امیری، پس از ۲۰ ماه بازداشت، محاکمه و به ۱۰ سال زندان و ۵ سال تبعید به شهرستان خاش محکوم شده بود، اما غلامحسین محسنی اژه‌ای، سخنگوی وقت قوه ‌قضائیه، در ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، با بیان این‌ که شهرام امیری «اطلاعات حیاتی کشور را در اختیار دشمن قرار داده بود» از اجرای حکم اعدام او در سیزدهم مرداد ۱۳۹۵ خبر داد.