رضا خندان، همسر نسرین ستوده، وکیل زندانی روز دوشنبه دوم دی‌ماه (۲۳ دسامبر) در حساب کاربری خود در فیس‌بوک نوشت: «به دنبال تشدید فشارهای مختلف بر زندانیان و خانواده‌‌ها، دیروز (یکشنبه) دقایقی پس از ورود بچه‌ها به سالن ملاقات و قبل از رسیدن نسرین، ماموران سالن ملاقات در غیاب ما، به بهانه تفکیک جنسیتی، با آنان درگیر شدند. با آمدن نسرین تنش ادامه پیدا کرده؛ سرانجام ملاقات حضوری بچه‌ها و ملاقات کابینی ما را لغو و بچه‌ها را به زور از سالن ملاقات بیرون انداختند.»

رضا خندان نوشته است که فردی با نام حق‌جو (مسئول سالن ملاقات) و مامور زنی به نام فاطمه حسین‌پور با سرپرستی ضیایی‌فر (رئیس زندان) تیم کاملی برای آزار و اذیت زندانیان و خانواده‌های آنان تشکیل داده‌اند. این تنش‌ها هر چند وقت یکبار ایجاد می‌شود. یک ماه پیش بود که دختر یکی از زندانیان در سالن ملاقات فریاد می‌زد: »مگه ما گوسفندیم... مگه ما گوسفندیم هی اینور اونور می‌کشید...«

در ادامه یادداشت کوتاه رضا خندان آمده است: «در سالن ملاقات به دلیل حضور زن و مرد در بین خانواده‌ها، اعم از این که زندانی زن باشد یا مرد، تفکیک جنسیتی بی‌معناست و تاکنون چنین چیزی در سالن وجود نداشت و هیچ محدوده‌ای هم تعریف نشده است. این کار فقط به قصد آزار خانواده‌هاست.

کشتار معترضان و بیانیه نسرین ستوده

نسرین ستوده در بیانیه‌ای که از زندان اوین منتشر کرد، خواستار محاکمۀ آمران و عاملان کشتار معترضان در اعتراضات اخیر ایران شد.

متن این بیانیه به این شرح است:

در آبان ۹۸ بار دیگر معترضان به خیابان‌ها آمدند تا اعتراض خود را نشان دهند. در خیابان مورد حمله‌ی بی‌رحمانه‌ی پلیس و نیروهای امنیتی قرار گرفتند. دست‌کم اسامی ۲۰۸ تن از شهروندان که با شلیک مستقیم گلوله، توسط پلیس و نیروهای امنیتی کشته یا زخمی شده‌اند به ثبت رسیده است. هزاران تن بازداشت و روانه‌ی بازداشتگاه‌های مختلف شده‌اند.

بازداشت‌شدگان دسترسی به وکیل منتخب خود نداشته و دادرسی عادلانه در مورد آنان اجرا نمی‌شود. مقامات دولتی خواستار پخش اعترافات بازداشت‌شدگان علیه خودشان شده‌اند و بیم آن می‌رود که برخی از بازداشت‌شدگان، تحت شکنجه و فشار روحی و جسمی تن به این کار بدهند. گفته می‌شود به عابران یا افرادی که در حال فرار بوده‌اند نیز تیراندازی شده است. تصاویری از تخریب اموال مردم توسط نیروهای پلیس ثبت و ضبط شده است. اینترنت، شبکه حیاتی دنیای امروز به روی مردم بسته می‌شود تا دنیا از جنایات صورت گرفته آگاه نشود.

ضمن تسلیت به خانواده‌های جان باختگان این اعتراضات، خواستار تحقیقات مستقل با حضور نمایندگان و وکلای مورد وثوق مردم و فعالان مدنی، با دخالت و نظارت کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد و گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر برای ایران و محاکمه آمران و عاملان کشتار معترضان بوده و از دولت ایران می‌خواهیم:

هر چه زودتر آمار قربانیان، مصدومان و بازداشت‌شدگان را که بسیاری از آنان در شرایط خطرناکی نگهداری می‌شوند اعلام کند.
اجساد باقیمانده قربانیان تحویل خانواده‌ها شده و اجازه سوگواری آبرومندانه به خانواده‌ها داده شود.
دست از تهدید خانواده‌های قربانیان و بازداشت‌شده‌ها برداشته، آزادی اعتراضات و تجمعات را تضمین نماید.
نسرین ستوده
آذر ۹۸
بند زنان زندان اوین