دوشنبه، 23 دی ماه 1398 = 13-01 2020
هواپیما؛ اظهارات هموطنی که ۴نفر را از دست داد
در فاجعه سقوط هواپیمای بویینگ ۷۳۷ به مقصد اوکراین زندگی‌های زیادی در لحظه نابود شد. خانواده‌های بی‌شماری در کشور‌های مختلف بودند که چند نفر از اعضای خانواده آنها سوار بر این هواپیما بودند.
وحید امامی، مرد جوانی است که در این پرواز، همسر، فرزند، برادر همسر و همسر او کشته شده‌اند. او در نیمه‌شب گذشته به وقت کانادا بعد از چندین شب بیداری حاضر به گفتگو با خبرنگار روزنامه «شرق» شد.
هرچند صدای لرزانی داشت و هرازگاهی در میان صحبت بغض و اشک امانش نمی‌داد، اما مسلط، به تمامی سؤال‌ها پاسخ داد. او در میانه صحبت عکس‌های فرزند و دختر کوچکش را برای ما ارسال می‌کند و درباره زیبایی ازدست‌رفته زندگی‌اش برایمان می‌گوید.
او که حالا و در آستانه ۴۰ سالگی اعضای خانواده خود را از دست داده است، در چهار روز گذشته تمامی راه‌ها برای رسیدن به ایران را امتحان کرده تا بتواند باقی‌مانده پیکر عزیزانش را به آغوش بکشد، اما هیچ پروازی به سمت ایران پیدا نکرده. وحید امامی می‌گوید در این چند روز هیچ‌یک از مقامات و مسئولان ایرانی در پی دلجویی از خانواده او و خودش برنیامده‌اند.
مادر و پدر همسر وحید که در ایران هستند، مصیبت ازدست‌دادن دو فرزند، نوه و عروس خود را به دوش می‌کشند، اما تاکنون هیچ مددکار و مشاوری از سوی دولت زنگ خانه آنها را به صدا درنیاورده تا حداقل خدمات روان‌شناسی لازم در مواقع بحران را در اختیار آنها قرار دهد؛ درحالی‌که این می‌توانست کمترین کاری باشد که در بروز این فاجعه انجام داد.
گفتوگو با تنها بازمانده پرواز مرگ: ...معجزه شد
مرد گرگانی که به‌خاطر یک اتفاق از پرواز اوکراین جا ماند در گفتوگو با «ایران» به شرح این ماجرای عجیب پرداخت. واحد شهبازی تاجر 55 ساله که مالک یک شرکت بازرگانی است درباره این اتفاق گفت: زنده ماندن من یک معجزه الهی است . من به خاطر جا ماندن از پرواز خیلی ناراحت بودم اما وقتی متوجه سقوط هواپیما شدم هر چند بسیار متأسف شدم اما به خاطر عمر دوباره‌ای که خداوند به من داد شاکر بودم.
وی که پدر دو فرزند است درباره جا ماندن خود از پرواز گفت: من شرکت بازرگانی دارم وهمزمان با شروع سال میلادی قرار بود به اوکراین سفر کنم تا قرارداد‌های کاری‌ام را پیگیری کنم. عازم فرودگاه امام خمینی بودم که در مسیر سواد کوه به‌خاطر عجله‌ای که داشتم با سرعت غیر مجاز رانندگی می‌کردم اما پلیس راهنمایی ورانندگی دستور ایست داد و پس از جریمه متوجه شدند که خودروام خلافی سنگینی دارد حدود 2 میلیون تومان بنابراین مأمور پلیس گفت باید خودروات توقیف و به پارکینگ منتقل شود. من هرچقدر اصرار کردم که عازم سفر اوکراین هستم و از پرواز جا می‌مانم اما آنها توجهی نکردند به خاطر انتقال خودرو به پارکینگ من مجبور شدم زمان بیشتری را در آنجا بمانم وهمین موضوع باعث شد من دیرتر به فرودگاه برسم در حوالی فرودگاه بودم که متوجه شدم هواپیمایی که قرار بودم من با آن سفر کنم سقوط کرده است.
من هیچ نمی فهمم چرا الله مدینه بدینگونه معجزه می کند، مثلاً نمی توانست این یک مسافر را از جاده خارج کرده و بکشد و جان آن ۱۷۵ نفر دیگر را نگیرد؟!