سه شنبه، 24 دی ماه 1398 = 14-01 2020
اعتراض علیه توهین بی‌سابقه به کارگران زن سینما
خبرگزاری هرانا – رخشان بی اعتماد، کارگران سینما، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و ساعاتی بعد آزاد شد. خانم بنی اعتماد پیشتر طی فرخوانی از مردم خواسته بود جهت همدردی با خانواده قربانیان سانحه هواپیمای اکراینی در میادین اصلی شهرها تجمع کنند. وی پس از ساعاتی تحت فشار نهادهای امنیتی فراخوان خود را لغو کرد.
اعتراض علیه توهین بی‌سابقه به رخشان بنی‌اعتماد
انجمن مستندسازان به توهین تلویزیون به یک فیلمساز اعتراض کرد. متن این نامه به شرح زیر است
جناب آقای علی عسگری
رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
اگر برنامه‌های تلویزیون و شبکه های اجتماعی را دنبال می‌کنید حتما از توهین آشکار و بی‌شرمانه به شان یک بانوی ایرانی و خانواده‌ی ایشان و تهدید علنی جمع بزرگی از مردم، در یکی از برنامه‌های زنده‌ی شبکه‌ی افق توسط محمدصادق کوشکی،مهمان برنامه مطلع هستید.
بخش هایی از این برنامه در ساعات گذشته دست به دست در شبکه های اجتماعی می‌چرخد و عرق شرم بر پیشانی مردم سیاهپوش کشور می‌نشاند. آیا نمی‌شود پایان و نهایتی برای این بی‌احترامی‌ها به شان و حقوق مردم در صدا و سیما متصور بود ؟
بانو رخشان بنی‌اعتماد از مفاخر فرهنگ و هنر این سرزمین و از پیشکسوتان به نام انجمن مستندسازان سینمای ایران است.
ما هر چند به رویه‌ی جاری و ساری در برنامه‌سازی‌های جانب‌دارانه در شبکه‌ی مذکور عادت کرده و به آن وقعی نمی‌نهیم اما این اهانت آشکار به شان یکی از اعضای خود را برنمی‌تابیم و درخواست برخورد جدی با متخلفین و عذرخواهی رسمی جنابعالی از جامعه‌ی هنری و مردم ایران را داریم.
«بزرگترین اشتباه» در نهضت اعتراضات مردمی ایران در این است، بعضی از افراد مورد احترام مردم، «بدون هیچ سیاست و تأملی»، بدون محابا، مردم را دعوت به تجمع و فراخوان می کنند و روز بعد زیر فشار دستگاههای امنیتی رژیم سرکوبگر اسلامی، درخواست خود را از مردم معترض پس می گیرند
عواقب و پیامدهای ویرانگر روحی و روانی این چنین کارهایی، معترضان را «دلسرد» و به «اشاعهٔ ترس و هراس» در بین معترضان منجر می شوند
این افراد در اعلام فراخوان ها و تجعمات بدون برنامه ریزی شدهٔ خود، بایستی «بسیار بسیار محتاط» باشند!
پس گرفتن فراخوان ضربات روحی و روانی بدی به شرکت کنندگان زده و به معنی «شکست اعتراضات» در خیابانها خواهد بود
افرادی مثل خانم رخشان بنی اعتماد، قبل از هر فراخوان، اوضاع را بایستی محک بزنند:
- اگر فراخوان صادر می کنند، پایش بایستی بایستند، حتی این به منزلهٔ بازداشت و زندان رفتن آنها منجر شود!
- و یا اصلأ فراخوان صادر نمی کنند!
خانوادهٔ پویا بختیاری هرگز از فراخوان خود عقب نشینی نکردند و این درس مبارزه ای برای ما مردم مبارز ایران!
پس از آزادی و رهایی ایرانم، فیلم هایی در بارهٔ «فجایع و جنایات حکومت اسلامی» در ایران خواهیم ساخت تا یاد این قربانیان و جانباختگان راه آزادی را گرامی داشته و یاد آور جنایات شنیع این رژیم منفور اسلامی به نسل های آیندهٔ ایران باشیم
فیلم هایی در بارهٔ :
قتل عام مردم در سینما رکس آبادان در سال ۱۳۵۶
قتل عام مردم و فرماندهان ارتش در سال ۱۳۵۷
قتل عام های ۱۳۶۷
قتل عام کوی دانشجو در ۱۳۷۸
قتل عام های زنجیره ای در سال ۱۳۷۷
قتل عام های زندان کرچک در ۱۳۸۸
قتل عام های آبانماه ۱۳۹۸
سرنگونی پرواز ۷۵۲ و قتل عام ۱۷۶ مسافر آن در سال ۱۳۹۸
و سرانجام پیروزی ملت ایران و سرنگونی رژیم اشغالگر اسلامی در روزهای پایانی حیات نکبت بار آن (بزودی زود)
خواهیم ساخت
هنرمندان باید هرگونه فراخوان وهمدلی با مردم را بصورت جمعی وگروهی صادر کنند تا از منظر بین المللی هم برای رژیم هزینه زا بشود فراخوان فردی و بعد لغو کردن میتواند بمثابه ضربه به مبانی مبارزات تلقی شود البته اگر هنرمندانی باشند که دل در گرو درد ورنج مردم ایران داشته باشند ونه دل در گرو دستمزدهای میلیاردی وزندگی های اشرافی