آدرس پست الکترونيک [email protected]









شنبه، 20 اردیبهشت ماه 1399 = 09-05 2020

این حرکات کینه ‌توزانه ارگان‌های امنیتی محکوم است

گلرخ ابراهیمی ایرایی، زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین نامه‌ای در باره انتقال ناگهانی زینب جلالیان از زندان خوی به زندان قرچک ورامین نوشته و گفته است: این حرکات کینه‌توزانه توسط ارگان‌های امنیتی محکوم است و سکوت در برابر آن جنایت است و مسئولیتی سنگین برعهده مدعیان می‌گذارد.

خانم ایرایی همچنین به وضعیت سکینه پروانه، دیگر زندانی سیاسی پرداخته است و در نهایت در بخش پایانی این نامه که نشر آن همزمان با دهمین سالروز اعدام فرزاد کمانگر، معلم و فعال حقوق بشر شده است در سطوری از نوشتار خود که در ادامه می آید به این موضوع پرداخته است.

متن کامل این نامه که جهت انتشار در اختیار هرانا قرار گرفته است در ادامه می‌آید:

«زینب جلالیان یکی از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی ایران است. او پس از گذراندن سال‌ها حبس در بازداشتگاه‌ها و زندان‌های مختلف و پس از تحمل شکنجه‌های بسیار، مجدداً در روزهای اخیر از زندان خوی که نزدیک به محل سکونت خانواده‌اش است، به زندان قرچک ورامین منتقل شد و با فشارهای مجدد ماموران امنیتی مواجه شد.

زینب جلالیان طی سال‌های طولانی حبس در برابر تمامی آزار و اذیت‌ها مقاومت کرد و تن به اعترافات دیکته شده‌ی امنیتی‌ها نداد.

این انتقال نابهانگام پس از سال‌ها حبس و همچنین انتقال سکینه پروانه دیگر زندانی سیاسی کرد به زندان قرچک ورامین که در ماه‌های اخیر فشارهای زیادی را متحمل شده شده، برای اعمال فشار بیشتر بوده است.

سکینه پروانه از زمان انتقال به زندان قرچک برای اعمال فشار بیشتر بارها با بیمارستان روان‌درمانی امین‌آباد منتقل و مورد صرب و جرح قرار گرفته است. و باید گفت این‌ها همه گویای نقض حقوق انسان است.

این حرکات کینه‌توزانه توسط ارگان‌های امنیتی محکوم است و سکوت در برابر آن جنایت است و مسئولیتی سنگین برعهده مدعیان می‌گذارد.

زینب جلالیان، نه فقط یک شخص و نه فقط یک زندانی است؛ بلکه مفهوم گم‌شده‌ی مبارزه در فضای مبتذل سیاسی امروز ایران است.

زینب جلالیان آموزگار الفبای آزادی‌خواهی است. او مفهوم مقاومتی است که توسط دوست و دشمن از یاد برده شد.

زنده باد یاد فرزاد کمانگر که در دهمین سالروز جان‌باختن‌اش هستیم. و پُر رهرو باد راه آزادی‌خواهانی که فریفته‌ی نام و جایگاه نشدند؛ و اگرچه سر به دار و تن به تازیانه داده‌اند، مفهوم مبارزه را دست‌خوش منافع و مطامع شخصی نکرده‌اند.

گلرخ ابراهیمی ایرایی / ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ / زندان قرچک ورامین”.

در ارتباط با نویسنده این نامه گفتنی است، گلرخ ابراهیمی ایرایی زندانی سیاسی از تاریخ ۱۸ آبان ۹۸ دوران محکومیت خود را در بند مشاوره ۱ زندان قرچک ورامین سپری می‌کند.


انتقال غیرمنتظره این زندانی سیاسی کُرد فعالان حقوق بشر را نگران کرده است

زینب جلالیان، زندانی سیاسی کرد محکوم به حبس ابد، صبح روز چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت توسط نیروهای امنیتی از زندان خوی به "مکانی نامعلوم" منتقل شده است. زینب جلالیان متولد ۱۳۶۱ به اتهام عضویت در "پژاک" در حال سپری کردن سیزدهمین سال حبس است.

شبکه حقوق بشر کردستان به نقل از یک منبع آگاه خبر داد که "صبح امروز تیمی از نیروهای امنیتی با حضور در زندان خوی و بدون ارائه دلیل مشخصی زینب جلالیان را با خود برده‌اند."

در ادامه این گزارش آمده است که "خانواده این زندانی سیاسی پس از اطلاع از این موضوع به زندان خوی مراجعه کرده‌اند و مسئولان زندان به این خانواده گفته‌اند که احتمالا پرونده‌ای تازه برای زینب جلالیان گشوده شده است و به نظر می‌رسد او را برای بازجویی درباره اتهامات جدید به یکی از زندان‌های استان تهران منتقل کرده‌اند."

بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، خانم جلالی چند سال است "به گواهی پزشک از بیماری‌هایی مثل ناخنک چشم و برفک دهان رنج می‌برد."

امیرسالار داوودی، یکی از وکلای مدافع زینب جلالیان، از آبان‌ ماه ۱۳۹۷ در بازداشت وزارت اطلاعات به سر می‌برد و به ۱۵ سال حبس محکوم شده است.



Translate by Google: English | Français | Deutsch | Español
به اشتراک بگذارید: