به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از محبت نیوز، روز چهارشنبه ۱ مرداد ۱۳۹۹، ملیحه نظری، نوکیش مسیحی ساکن تهران با گذشت بیش از ۲۰ روز از زمان بازداشت، در پی ناتوانی در تامین مبلغ بالای وثیقه تعیین شده، از زندان اوین به زندان قرچک ورامین منتقل شد.

بر اساس این گزارش، انتقال وی بدون اطلاع قبلی و در حالی صورت گرفته است که بازپرس پرونده خانم نظری به وی وعده داده بود که می‌تواند در زندان اوین فرزندانش را ملاقات کند.

این نوکیش مسیحی مادر دو پسر ۲۲ و ۱۵ ساله است و در حالی از ملاقات با فرندانش محروم مانده که پسر بزرگ او از بیماری سرطان رنج می‌برد.

علیرغم تلاش‌های خانواده این نوکیش مسیحی برای معرفی وکیل به دادسرای اوین، وی تاکنون از حق دسترسی به وکیل محروم مانده و کماکان از اتهامات مطروحه علیه این شهروند اطلاع دقیقی دست نیست.

ملیحه نظری، پیشتر در تاریخ ۱۰ تیرماه، در منزل شخصی خود در منطقه آریا شهر تهران توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. ماموران هنگام مراجعه، پس تفتیش منزل برخی وسایل شخصی از جمله کامپیوتر، تلفن همراه، تعدادی کتاب و لوازم شخصی خانم نظری را نیز با خود بردند و به خانواده‌اش گفته شد که برای پیگیری به زندان اوین مراجعه کنند.

نیروهای امنیتی، بین عصر سه شنبه و صبح چهارشنبه، ۱۰ و ۱۱ تیر ماه، در تهران، کرج و ملایر دست به تفتیش منازل شهروندان مسیحی زده، عده ای از آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده و دستکم ۹ نفر را بازداشت کردند.

از میان این شهروندان دستکم ده نوکیش مسیحی بازداشت شده تفهیم اتهام شدند. بر اساس این گزارش، اتهام مطروحه علیه این شهروندان “عضویت در مسیحیت صیهونیستی”، “تبلیغ علیه نظام” و “اقدام علیه امنیتی ملی” عنوان شده است.

سرکوب مسیحیان در ایران به دلیل باور و فعالیت عقیدتی، همچنان ادامه دارد و اخیراً دادگاه انقلاب بوشهر، روز یکشنبه، اول تیرماه، هفت نوکیش مسیحی را به دلیل باور دینی و فعالیت‌های صلح آمیز عقیدتی، متهم به «تبلیغ علیه نظام» کرده و به زندان، جزای نقدی، تبعید، محرومیت از کار و حقوق اجتماعی محکوم کرده‌ است.

علیرغم اینکه طبق قانون مسیحیان به عنوان یک اقلیت دینی به رسمیت شناخته می‌شوند، با این حال دستگاه‌های امنیتی مسئله‌ی گرویدن مسلمانان به مسیحیت را با حساسیت خاصی دنبال می‌کنند و برخورد قهرآمیزی با فعالان این عرصه دارند.

برخورد با نوکیشان مسیحی در ایران در حالی صورت می گیرد که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.